Beselidhja e VjeterZanafilla: Jakobi përgatit takimin me Ezaun

• 1 Edhe Jakobi e vazhdoi udhën që kishte marrë dhe i dolën para engjëjt e Hyjit.
• 2 Kur i pa, tha: Ky është fushimi i Hyjit. Dhe atë vend e quajti Mahanaim (d. m. th. Fushim).Jakobi përgatit takimin me Ezaun
• 3 Atëherë Jakobi dërgoi përpara vetes disa lajmëtarë tek Ezau, vëllai i vet, që ishte në Seir, në krahinën e Edomit.
• 4 Atyre u urdhëroi: Kështu thuajini zotërisë tim Ezaut: Jakobi, shërbëtori yt, thotë: Kam qenë në shtegtim te Labani dhe tek ai qëndrova deri tani.
• 5 Kam lopë e gomarë, bagëti të imëta, shërbëtorë e shërbëtore. Po i dërgoj këta njerëz tek imzoti për të gjetur hir para syve të tu.
• 6 Lajmëtarët u kthyen te Jakobi dhe thanë: Qemë tek Ezau, yt vëlla dhe, ja, po nxiton të të dalë para me katërqind burra.
• 7 Jakobi u tremb për së tepërmi dhe prej frikës i ndau njerëzit, që ishin me të, si edhe grigjat, dele, lopë e deve në dy tuba.
• 8 Mendonte: `Nëse vjen Ezau dhe i bie njërës turmë, tjetra do të shpëtojë.`
• 9 Jakobi u lut: O Hyj i atit tim, Abrahamit, Hyji i atit tim, Izakut! O Zot! Ti më the: `Kthehu në vendin tënd, në atmen tënde dhe do të të bëj mirë!`,
• 10 jam tepër i vogël për të gjithë atë mëshirë dhe për të tërë atë besënikëri që ia bëre shërbëtorit tënd. Vetëm me një shkop e kalova lumin Jordan e tani po kthehem me dy tufa!
• 11 Më shpëto prej dorës së tim vëllai, prej dorës së Ezaut, sepse e druaj pa masë; druaj se kur të vijë ai do të mbysë nënë e bij!
• 12 Ti m`u zotove se do të më bësh mirë dhe se do ta përhapësh farën time porsi rërën e detit, që ka aq shumë sa që s`mund të numërohet.
• 13 Jakobi u ndal atë natë në atë vend. Atëherë mori prej atyre që kishte për t`ia dhënë dhuratë Ezaut, vëllait të vet:
• 14 dyqind dhi, cjep njëzet, dele dyqind, desh njëzet,
• 15 deve pëlleja me të vegjëlit e tyre tridhjetë, lopë dyzet, mëzetër dhjetë, gomarica njëzet dhe dhjetë zogj gomarësh.
• 16 Ua dha shërbëtorëve të vet, secilit tubën në vete dhe u tha shërbëtorëve: Kaloni para meje dhe lini vend prej tufës në tufë.
• 17 Të parit i urdhëroi: Nëse do ta takosh Ezaun, tim vëlla, dhe nëse të pyet: `I kujt je?` dhe `Kah po shkon?` dhe `Të kujt janë këto që po i ndjek?`,
• 18 përgjigju: `Të shërbëtorit tënd, Jakobit; është një dhuratë që ia dërgon imzotit, Ezaut. Edhe ai vetë po vjen pas nesh`.
• 19 Po kështu i urdhëroi edhe të dytit e të tretit dhe të gjithëve që u grahnin tufave. U tha: Po këto fjalë thojani Ezaut kur ta takoni,
• 20 dhe shtoni: Po edhe vetë Jakobi, shërbëtori yt, po vjen pas nesh. Sepse tha: Dëshiroj ta qetësoj me dhurata që po ia dërgoj përpara dhe atëherë do të takohem me të: shpresoj se do të pajtohet me mua.
• 21 Dhuratat, pra, u nisën përpara tij, kurse ai u ndal atë natë në zemërimië.Luftimi me Hyjin
• 22 Po atë natë Jakobi u çua, i mori dy gratë e veta dhe dy shërbëtoret me njëmbëdhjetë bijtë dhe e kaloi vaun e Jabokut.
• 23 I mori, pra, dhe i kaloi në atë anë të përroit ata dhe gjithçka ishte e tija,
• 24 kurse ai mbeti vetëm.Kur, ja, një njeri po luftonte me të deri në mëngjes!
• 25 Ky, kur pa se nuk po mund ta mundë, ia preku kërdhokullën, dhe menjëherë i doli gjymtyra e kërdhokullës së Jakobit, ndërsa po rrokej me të.
• 26 Ai i tha: Më lësho se zbardhi agimi!;Jo, nuk të lëshoj;i tha ky;në qoftë se nuk më jep më parë bekimin!
• 27 Ai tha: Si quhesh për emër? iu përgjigj: Jakob.
• 28 Atëherë ai i tha: Nuk do të quhesh më Jakob, por Izrael: sepse luftove me Perëndinë e me njerëz dhe ngadhënjeve!
• 29 Jakobi e pyeti: Ma trego emrin tënd! U përgjigj: Përse ma kërkon emrin? Dhe ia dha bekimin në atë vend.
• 30 Jakobi e quajti atë vend Fanuel. Tha: E pashë Perëndinë faqe faqas dhe mbeta gjallë!
• 31 Dielli po lindte kur Jakobi e kaloi Fanuelin. Shqeponte për shkak të kërdhokullës.
• 32 Për këtë arsye izraelitët nuk e hanë dellin që është në gjymtyrën e kërdhokullës as sot e kësaj dite. Arsyeja është pse Ai ia preku Jakobit glicën e kërdhokullës.