1 e Korintasve, kapitulli 8: Mishrat e flijuara idhujve

• 1 Lidhur me mishrat e flijuara idhujvedihet se të gjithë e kemi njohurinë e duhur. Por dija rrit mendjen, kurse dashuria ndërton.
• 2 Nëse ndokush mendon se di diçka, nuk di ende ashtu si duhet të dijë.
• 3 Por, nëse ndokush e do Hyjin, atë Hyji e pranon për të vetin.
• 4 Prandaj, lidhur me ngrënien e mishrave të flijuara idhujve, e dimë: idhulli nuk është asgjë në botë dhe se nuk ka hyjni përveç një Hyji të vetëm.
• 5 Sepse, edhe pse ka të ashtuquajtura hyjni në qiell ose në tokë;siç ka shumë hyjni e shumë zotërinj
• 6 për ne s`ka veç një Hyj, Atin, prej të cilit është krijuar gjithçka e të cilit ne i përkasim; dhe një Zot të vetëm Jezu Krishtin, nëpër të cilin është gjithçka e ne jemi nëpër të.
• 7 Por këtë dije të mjaftueshme nuk e kanë të gjithë. Disa, duke kujtuar se është diçka idhulli, e hanë mishin sikurse t`i përkiste idhullit, e ndërgjegjja e tyre, ngaqë është e ligshtë, përlyhet.
• 8 E gjella, pra, nuk na shpie te Hyji, as, nëse nuk e hamë, nuk humbim gjë, as, nëse e hamë, nuk fitojmë gjë.
• 9 Por, t`ia vini mendjen që kjo, liria juaj, të mos jetë skandal për të ligshtët.
• 10 Sepse, po të shikoi ndokush ty që ke njohuri ndenjur në tryezë në shenjtërore të idhullit, a thua ndërgjegjja e tij, ngaqë ende e ligshtë, nuk do të nxitet të mendojë se është mirë të hajë flijime të idhullit?
• 11 Kështu në saje të dijes sate, sharron i ligshti;vëllai ... për të cilin vdiq Krishti.
• 12 Në këtë mënyrë, pra, duke mëkatuar kundër vëllezërve e duke plagosur ndërgjegjen e tyre të ligshtë, mëkatoni kundër Krishtit.
• 13 Prandaj, nëse një ushqim e shkandullon vëllain tim, jo, unë nuk do të ha mish kurrë e për këtë jetë, që të mos e shkandulloj vëllain tim.

1 e Korintasve, kapitulli 9: Pali heq dorë nga të drejtat që i takojnë si apostull

• 1 Po unë, a nuk jam i lirë? A nuk jam apostull? Po a nuk e pashë unë Jezusin, Zotin tonë? Po a nuk jeni ju vepra ime në Zotin?
• 2 Në qoftë se për të tjerët nuk jam apostull, për ju jam patjetër, sepse vula që më bën apostull jeni ju në Zotin.
• 3 Përgjigja ime atyre që më padisin është kjo:
• 4 A thua nuk kemi të drejtë të hamë e të pijmë (në barrën tuaj)?
• 5 A thua nuk kemi të drejtë të marrim me vete një femër të krishterë, sikurse edhe apostujt e tjerë, vëllezërit e Zotit e Kefa?
• 6 A thua vetëm unë e Baaba nuk e kemi të drejtën të mos punojmë?
• 7 Po kush shërbeu ndonjëherë në ushtri me shpenzime të veta? Kush e mbjell vreshtin e nuk ha fryt prej tij? Kush e ruan grigjën e nuk pi nga qumështi i grigjës?
• 8 A mos po flas unë kështu në mënyrë vetëm njerëzore? Pse, a nuk e thotë po të njëjtën gjë edhe Ligji?
• 9 Sepse në Ligjin e Moisiut shkruan: `Mos ia lidh gojën kaut që shin!` A mos trazohet Hyji për qe?
• 10 Po a nuk flet për ne? Vërtet, për ne u shkrua, sepse kush lëvron, në shpresë duhet të lëvrojë dhe kush shin, duhet të shpresojë se do ta marrë pjesën.
• 11 Nëse, pra, mbollëm në ju të mirat shpirtërore, a thua është punë e madhe nëse u korrim të mira materiale?
• 12 Nëse të tjerët e ushtrojnë këtë të drejtë mbi ju, pse nuk do ta ushtronim edhe ne, madje më tepër?Por, ne nuk e përdorëm këtë të drejtë. Përkundrazi, ne i durojmë të gjitha për të mos i vënë ndonjë pengim Ungjillit të Krishtit.
• 13 Po, a nuk e dini se ata që kryejnë shërbesën në Tempull, ushqehen prej të ardhurave të Tempullit dhe ata që i shërbejnë lterit, kanë pjesën e vet në kushte të lterit?
• 14 Kështu Zoti ka caktuar që ata, të cilët shpallin Ungjillin, të jetojnë prej Ungjillit.
• 15 E unë nuk e përdora asnjërën prej këtyre; dhe tani nuk po ju shkruaj me qëllim që tani të silleni me mua kështu: më parë vdes se... Këtë lavdi nuk do të ma marrë askush!
• 16 Sepse, të shpall Ungjillin nuk është një arsye krenarie për mua, është detyrë që më duhet ta kryej: i mjeri unë nëse nuk e predikoj Ungjillin!
• 17 Nëse e bëj këtë me nismën time, atëherë më takon paga, por, nëse jo prej nismës sime;është detyrë që më është besuar.
• 18 Cila atëherë është paga ime? Që, duke predikuar Ungjillin, ta jap falas, pa i përdoruar të drejtat që m`i jep Ungjilli.
• 19 Sepse, edhe pse unë jam i lirë prej të gjithëve, vetveten e bëra skllavin e të gjithëve që të fitoj për fe sa më shumë njerëz.
• 20 Prandaj, për judenj u bëra jude, që t`i fitoj judenjtë për fe; për ata nën Ligj, sikurse të isha nën Ligj;edhe pse më nuk jam nën Ligj;që t`i fitoja për fe ata që janë nën Ligj;
• 21 për ata që janë pa Ligj sikurse të isha pa ligj;edhe pse nuk jam pa Ligjin e Hyjit, pse jam në Ligjin e Krishtit;që t`i fitoja për fe ata që janë pa Ligj;
• 22 u bëra i ligshtë për të ligshtët. Për të gjithë u bëra gjithçka, që, të kushtojë sa të kushtojë, por ta shpëtoj ndonjërin.
• 23 E të gjitha këto i bëj për dashuri të Ungjillit, kështu që të kem pjesë në të.
• 24 Po a nuk e dini se ata që vrapojnë në fushë vrapimi, ndonëse të gjithë vrapojnë, vetëm njëri e fiton shpërblimin? Ashtu vraponi që të fitoni!
• 25 Të gjithë atletët i bëjnë vetes shtrëngime të mëdha; ata për të fituar kurorën e shkatërrueshme e ne kurorën që nuk shkatërrohet.
• 26 Unë, prandaj, ashtu vrapoj;jo si pa qëllim, ashtu grushtoj;jo si të gjuaja ajrin,
• 27 por e marr me të keq trupin tim dhe e mbaj nën sundim që, duke u pasë predikuar të tjerëve, të mos jem i përjashtuar vetë.

1 e Korintasve, kapitulli 10: Qortim rreth idhujtarisë

• 1 Vëllezër, dua që patjetër ta dini: etërit tanë të gjithë qenë nën re, të gjithë kaluan nëpër det
• 2 dhe të gjithë qenë pagëzuar në Moisiun me re e me det
• 3 dhe të gjithë hëngrën të njëjtin ushqim shpirtëror,
• 4 dhe të gjithë pinë të njëjtën pije shpirtërore: pinin nga qeta shpirtërore që i përcillte: qeta ishte Krishti.
• 5 Por shumica nuk i pëlqeu Hyjit, pasi qenë vrarë në shkretëtirë.
• 6 Të gjitha këto ndodhën si shembull për ne, që ne të mos e lakmojmë të keqen, siç e lakmuan ata.
• 7 As mos u bëni idhujtarë, sikurse disa prej tyre, si është në Shkrim e Shenjtë:`U ul populli të hajë e të pijë, pastaj u ngritën të lozin.`
• 8 As mos të jepemi pas fëlligështisë, siç u dhanë disa prej tyre, e mbaruan në një ditë njëzet e tri mijë vetë.
• 9 As mos ta vëmë në provë Zotin, sikurse disa prej tyre e sprovuan dhe sharruan prej gjarpërinjsh.
• 10 As mos murmurisni siç murmurisin disa prej tyre dhe engjëlli Shfarues i vrau.
• 11 Të gjitha këto u ndodhën atyre që të shërbejnë si shembull e u shkruan për mësimin tonë, për të cilët arriti mbarimi i kohës.
• 12 Kush, pra, mendon se qëndron, të ruhet që të mos rrëzohet!
• 13 Vështirësitë në të cilat qetë vënë, nuk ishin jashtë masës njerëzore. Hyji është besnik. Ai nuk do të lejojë t`u nënshtroheni provave që i tejkalojnë fuqitë tuaja e, bashkë me provat, do t`ju japë rrugëdalje e forcë për t`u qëndruar.
• 14 Prandaj, o të dashurit e mi, ikni nga idhujtaria!
• 15 Flas me ju si me njerëz të arsyeshëm: gjykoni vetë çka po them:
• 16 Gota e bekimit, të cilën ne e bekojmë, a nuk është bashkim me Gjakun e Krishtit? Po edhe buka të cilën ne e ndajmë, a nuk është bashkim me Trupin e Krishtit?
• 17 Pasi është një bukë e vetme, ne, edhe pse shumë, jemi një trup i vetëm: pse të gjithë jemi pjesëtarë të një buke.
• 18 Shikoni Izraelin thjesht si popull: ata që hanë nga flitë a thua nuk janë pjesëmarrës të lterit?
• 19 Çka, pra, dua të them: se flia kushtuar idhullit është diçka? Ose idhulli është diçka?
• 20 Mu të kundërtën! Porse [paganët] u flijojnë djajve e jo Hyjit; e unë nuk dua të bëheni pjesëtarë të djajve.
• 21 Nuk dua ta pini gotën e Zotit dhe gotën e djajve. Nuk mund të jeni pjesëtarë të tryezës së Hyjit dhe të tryezës së djajve.
• 22 A mos mendojmë ta nxisim xhelozinë e Zotit? A mos jemi më të zotët se Ai?Gjithçka për nderin e Hyjit
• 23 Gjithçka është e lejueshme!Por gjithçka nuk ka hije!Gjithçka është e lejueshme!Por gjithçka nuk ndërton!
• 24 Askush të mos e kërkojë interesin e vet, por interesin e tjetrit.
• 25 Gjithçka shitet në treg, hajeni lirisht pa bërë pyetje për sa i përket ndërgjegjes,
• 26 `Sepse e Zotit është toka dhe gjithçka është në të.`
• 27 Po ndodhi e ju thirri ndonjë i pafe dhe ju pranoni të shkoni, hani çka t`ju vihet para duke mos pyetur gjë sa për arsye të ndërgjegjes.
• 28 Nëse ndokush ju thotë: Është mish i flijuar idhujve!;mos e hani për arsye të atij që ju përkujtoi dhe të ndërgjegjes
• 29 të ndërgjegjes, e kam fjalën, të atij që të përkujtoi e jo të ndërgjegjes sate. E njëmend, pse ta gjykojë lirinë time ndërgjegjja e huaj?
• 30 Në qoftë se unë marr pjesë me falënderim, përse të prozhmohem për atë gjë, për të cilën falënderoj?
• 31 Pra, në qoftë se hani, në qoftë se pini, në qoftë se edhe çkado tjetër bëni, bëni gjithçka në lavdi të Hyjit.
• 32 Mos jini, veç, rast shkandulli as për hebrenj, as për grekë, as për Kishën e Hyjit,
• 33 sikurse edhe vetë mundohem t`u pëlqej të gjithëve pa kërkuar dobinë time, por dobinë e të gjithëve, që të mund të shëlbohen.