Isaia, kapitulli 45: Ciri, vegël e Hyjit

• 1 Kështu thotë Zoti për Cirin, të shuguruarin e vet: Ia kapa të djathtën e tij për t`i shtruar para tij popujt, për t`i vënë në arrati mbretërit, për t`i hapur para tij dyert; edhe dyert para tij s`do të mbyllen.
• 2 Para teje unë do të ec, malet do t`i rrafshoj, dyert e bronzta do t`i thyej, shulat e hekurt do t`i copëtoj.
• 3 Do t`i jap thesaret e fshehta, pasuritë mirë të fshehura që ta dish se unë jam Zoti, Hyji i Izraelit, që të thirra me emër.
• 4 Për dashuri të shërbëtorit tim Jakobit e të Izraelit, të të zgjedhurit tim, të thirra ty me emrin tënd, të shënova megjithëse s`më njihje.
• 5 Unë jam Zot e tjetër s`ka: përveç meje Hyj tjetër nuk ka! Të ngjesha në armë, megjithëse s`më njihje
• 6 që të dihet prej lindjes në perëndim, se pos meje, askush tjetër s`është.Profecia e shëlbimitUnë jam Zot e tjetër s`ka!
• 7 I jap trajtë dritës e krijoj terrin, sjell mirëqenien, shkaktoj fatkeqësinë: unë, Zoti, i bëj të gjitha këto!
• 8 Vesoni, o qiej, prej së larti vesoni edhe retë le të rigojnë drejtësinë; le të hapet toka e le ta lindë Shëlbuesin, bashkë me të të lulëzojë drejtësia! Unë, Zoti, gjithçka krijova!Zoti i gjithëpushtetshëm
• 9 Vaj për atë që i kundërshton Krijuesit të vet, një copëz prej enëve të thyeshme prej dheu! Pse a i thotë vorbëtarit balta: Ç`po bën? e Puna jote s`është vepër dore!
• 10 Vaj për atë që i thotë babait: Pse linde? ose gruas: Përse linde?
• 11 Kështu thotë Zoti, Shenjti i Izraelit, ai që e trajtoi: A ju përket të më pyetni mbi të ardhmen e bijve të mi, e të më urdhëroni mbi veprën e duarve të mia?
• 12 Unë jam Krijuesi i tokës dhe mbi të njeriun e krijova; duart e mia qiejt i shtrinë, i urdhëroj të gjithë ushtrisë së tyre.
• 13 Unë e ngrita që të bëjë drejtësi, do t`ia drejtoj të gjitha udhët e tij.Ai do ta ndërtojë qytetin tim, të skllavëruarit e mi ai do t`i kthejë pa shpërblim e pa dhurata. , thotë Zoti i gjithëpushtetshëm.Kthimi i paganëve
• 14 Kështu thotë Zoti: Bujqit e Egjiptit e tregtia e Etiopisë e trimat e mëdhenj të Sabaimit te ti do të kalojnë e të tutë do të jenë; pas teje do të vijnë, të mbërthyer në pranga do të ecin e do të të adhurojnë dhe ty do të të luten: vetëm te ti është Hyji dhe jashtë Teje, Hyj nuk ka!
• 15 Vërtet ti je Hyj i fshehur, Hyji i Izraelit, Shpëtimtar!
• 16 Mendsh u morën e u skuqën të gjithë; po, të turpëruar shkojnë ata që punojnë trupore idhujsh.
• 17 Izraeli është i shëlbuar nga Zoti me shëlbim të përhershëm: nuk do të çnderoheni as s`do të turpëroheni deri në shekuj të shekujve.Qartësia e veprave të Zotit
• 18 Sepse kështu thotë Zoti, ai që krijoi qiellin, vetë Hyji, ai që i dha trajtë tokës, e krijoi, ai që e bëri të patrandshme; s`e krijoi të jetë e shkretë e krijoi që të banohet: Unë jam Hyji e tjetër s`ka!
• 19 Unë nuk fola në fshehtësi, në një skaj të errët të tokës, nuk i thashë farës së Jakobit: Më kërkoni në shkretëtirë!, unë jam Zoti që flas të drejtën, e që e shpall drejtësinë.Zoti është Hyji i gjithmbarshëm
• 20 Mblidhuni, ejani e afrohuni së bashku ju që shpëtuat nga paganët.Mangut janë në kokë ata që mbartin drunë e gdhendur e i luten hyjit që s`mund t`i shpëtojë.
• 21 Qitni provat e dilni përballë, këshillohuni të gjithë së bashku! Kush që moti këtë gjë e parakallëzoi e që atëherë e paralajmëroi? Vallë, a jo unë Hyji, s`ka hyj tjetër përpos meje? Hyj të drejtë e Shpëtimtar s`ka tjetër përveç meje!
• 22 Kthehuni kah unë e do të shpëtoni, të gjitha viset e tokës, se unë jam Hyj e tjetër s`ka!
• 23 Me vetvete unë jam përbetuar: nga goja ime del e drejta, fjala që kurrë s`kthehet dalë;para meje çdo gju do të përkulet, e çdo gjuhë do të bëjë betim,
• 24 e do të thotë: vetëm në Zotin ka drejtësi e forcë! Tek Ai do të vijnë të turpëruar të gjithë që shfryejnë kundër tij:
• 25 në Zotin do të shfajësohet e do të gjejë lavdi fara mbarë e Izraelit.

Isaia, kapitulli 46: Rënia e Babilonit

• 1 Ra Beli, rrënojë u bë Naboja! Idhujt e tyre janë mbi kafshë e bagëti, ngarkuar si barrë mbi shpinë truporet peshë kjo që të lodh!
• 2 Bien, të gjithë së bashku rrëzohen; s`mund t`i shpëtojnë ata që i mbartin, por edhe vetë në skllavëri po shkojnë!
• 3 Më dëgjoni, shtëpia e Jakobit, mbarë Teprica e shtëpisë së Izraelit, juve që ju mbarta që nga kraharori i nënës, që ju mbarta që kur lindët!
• 4 Derisa të plakeni unë s`do të ndërroj, do t`ju mbart derisa të thinjeni! Kështu kam bërë; prapë do t`ju mbart, unë do t`ju mbart e do t`ju shpëtoj.Zoti është i pakrahasueshëm
• 5 Me kë më bëni të ngjashëm e më barazoni, më krahasoni që të jemi të njëjtë?
• 6 Nga kuleta e nxjerrin arin, në peshore masin argjendin, paguajnë mjeshtrin që t`ua punojë hyjin, i bien para dhe eardhurojnë.
• 7 E vënë në krah edhe e mbartin dhe e vendosin në vend të vet.Aty qëndron, s`luan vendit të vet; nëse e thërrasin në ndihmë, s`përgjigjet, nga ngushtica askënd nuk shpëton!Zoti është Zotëruesi i të ardhmes
• 8 Kujtojeni këtë e tranduni, vritni mendjen, o njerëz që e latë udhën,
• 9 t`ju bjerë në mend koha e shkuar, se unë jam Hyj, tjetër zot s`ka, s`ka një tjetër që më ngjan mua!
• 10 Prej fillimit lajmëroj çka do të ndodhë, prej kohësh të lashta çka ende s`ka ngjarë; unë them: `Synimi im do të sendërtohet, bëj gjithçka sipas dashjes sime.`
• 11 Thërras nga lindja shpendin grabitqar, nga një vend i largët njeriun e synimit tim: e kam thënë e do ta sjell, kam urdhëruar e do ta bëj!
• 12 Më dëgjoni, ore kokëfortë, ju që jeni larg drejtësisë!
• 13 Drejtësinë time e kam afruar, s`do të vonojë, s`do të zgjasë të vijë shpëtimi im: shëlbimin do ta vë në Sion, lavdinë time në Izrael!

Isaia, kapitulli 47: Vajtim mbi Babilonin

• 1 Zbrit, në pluhur ulu, o virgjër, bija e Babilonit!Ulu përtokë, pa fron, bija e kaldenjve! Sepse më nuk do të quhesh: `E butë dhe eëmbël!`
• 2 Merre mokrën, bluaje miellin, hiqe velin, çoji kindet e petkut, zbuloji këmbët, kalo lumin!
• 3 Le të zbulohet lakuriqësia jote, le të shihet turpi yt! Do të hakmerrem, askënd s`do të fal!
• 4 Thotë Shpëtimtari ynë, emri i tij Zoti i Ushtrive, Shenjti i Izraelit:
• 5 Rri në heshtje, tërhiqu në terr, bija e kaldenjve, sepse më nuk do të quhesh Zonja e mbretërive!
• 6 Zemëruar isha kundër popullit tim, çnderuar e kisha trashëgimin tim i pata lëshuar në duart e tua e ti për ta nuk pate mëshirë, përmbi pleq e rëndove zgjedhën tënde tepër të rëndë
• 7 e the: `Zonjë do të jem unë përgjithmonë!` Për këtë gjë mendjen s`e lodhe as s`e kujtove fundin tënd.
• 8 Dëgjo këtu, moj e shfrenuar që rri mbështetur pa kujdes që të thotë mendja: `Unë, përveç meje tjetër s`ka! E vejë s`do të mbetem! Fëmijësh s`do të shuhem!`
• 9 Pikërisht këto të dyja do të të gjejnë, papritmas e në një ditë të vetme shfarosja edhe vejëria, papritmas do të bien mbi ty për shkak të shumësisë së magjive të tua, për shkak të një morie shitimesh të tua!
• 10 Shpresove në paudhësinë tënde e the: `Askush s`më sheh`.Urtia e dija jote të bënë t`i marrësh udhët e mbrapshta.E pra thoje në zemrën tënde: `Si unë askush tjetër!`
• 11 Do të të gjejë një e keqe që s`mund ta pritësh; mbi ty do të sulet një fatkeqësi që s`do të mund ta ndalësh; do të bjerë mbi ty një e ligë papritmas që kahin nuk do t`ia dish.
• 12 Qëndro, pra, në shortitë e tua, në begatinë e magjive të tua, për të cilat u mundove që prejrinisë sate! Ndoshta do të të vlejnë, ndoshta do të mund të shtiesh frikë!
• 13 Të lodhën këshilltarët e tu të shumtë.Le të dalin që të të shpëtojnë ata që masin qiellin, ata që i vëzhgojnë trupat qiellorë e që të parakallëzojnë për çdo hënë të re çka ty do të të ndodhë!
• 14 Ja, ata janë porsi byku, i dogji zjarri! As vetveten s`do ta shpëtojnë dot nga flaka e zjarrit! S`mbeti prush për t`u ngrohur, as zjarr përbri të cilit mund të rrihet!
• 15 Të tillë janë shortarët e tu, për të cilët aq kujdes dëftove që prejrinisë sate! Secili gabon për llogari të vet, ty askush nuk do të të shpëtojë!