Beselidhja e VjeterNehemia: Vendimi për rindërtimin e mureve të Jerusalemit

• 1 Në muajin e Nisanit të vitit njëzetë të mbretit Artakserks, kur ishte koha e pijes, e mora verën dhe ia ofrova mbretit. Kurrë më parë para tij nuk kisha qëndruar i trishtuar.
• 2 Prandaj mbreti më pyeti: Pse je i pikëlluar në fytyrë? E pra, s`më dukesh se je i sëmurë! S`është gjë tjetër, por një farë pikëllimi në zemër. Unë atëherë u tremba për së forti
• 3 e i thashë mbretit: Le të rrojë mbreti sa malet! Por unë si të mos e kem fytyrën e trishtuar, kur qyteti ku janë varrosur prindërit e mi është i shkretuar e dyert e tija të djegura me zjarr?
• 4 Atëherë mbreti më tha: Çfarë, pra, dëshiron? Atëherë iu luta Hyjit të qiellit
• 5 e i thashë mbretit: Nëse mbretit i duket punë e mirë dhe, nëse është i kënaqur me shërbëtorin e vet, më dërgo në Jude në qytetin e varrezave të etërve të mi që ta rindërtoj.
• 6 Mbreti që e kishte mbretëreshëm ndenjur përbri, më pyeti: Sa kohë do të zgjasë udhëtimi yt? Kur do të kthehesh? Pasi ia caktova kohën, mbretit i pëlqeu të më dërgojë.
• 7 Pastaj i thashë mbretit: Nëse mbretit i duket punë e mirë, do të kisha nevojë të më jepen disa letra për qeveritarët e Përtejlumit që të më lejojnë të kaloj deri në Jude.
• 8 Gjithashtu edhe një letër për Asafin, rojtarin e pyllit të mbretit që të më japë lëndë për ndërtimin e dyerve të qytezës së Tempullit, të mureve e të shtëpisë ku do të banoj. E mbreti m`i dha sepse dora bamirëse e Hyjit tim ishte mbi mua.
• 9 Arrita te qeveritarët e Përtejlumit dhe ua dhashë letrat. Mbreti më kishte dhënë si përcjellje disa udhëheqës ushtarakë dhe disa kalorës.
• 10 Kur e mori vesh Sanabalat Horoniti dhe shërbëtori Tobi Amoniti, u erdhi shumë keq që kishte ardhur dikush për t`u kujdesuar për të mirën e bijve të Izraelit.Vendimi për rindërtimin e mureve të Jerusalemit
• 11 Si erdha në Jerusalem, ndenja aty tri ditë.
• 12 Atëherë u ngrita natën i shoqëruar nga disa burra, pa i treguar askujt se Hyji im ma kishte frymëzuar zemrën të bëj diçka për Jerusalemin. S`kisha me vete tjetër kafshë, përveç asaj në të cilën kalëroja unë.
• 13 Dola natën nëpër derën e Luginës dhe u drejtova drejt Burimit të Dragoit e pastaj drejt derës së Mbeturinave duke i vërejtur muret e Jerusalemit si ishin të rrënuara dhe dyert e djegura nga zjarri.
• 14 Pastaj kalova kah dera e Burimit dhe kah Peshkorja e Mbretit e pastaj kafsha të cilën kaloroja nuk kishte mundësi të kalonte.
• 15 Atëherë u ngjita natën luginës duke shikuar muret; pastaj hyra për derën e Luginës dhe u ktheva në shtëpi.
• 16 Këshilltarët nuk dinin as ku kisha shkuar as çfarë bëja.Deri atëherë nuk u kisha treguar asgjë as judenjve, as priftërinjve, as parisë, as këshilltarëve, as përgjegjësve të vendit.
• 17 Atëherë u thashë: Ju po e shihni mjerimin në të cilin gjendemi: Jerusalemi është i rrënuar dhe dyert e tija të djegura. Ejani t`i ndërtojmë muret e Jerusalemit e të mos jemi më loja e dheut!
• 18 Atëherë u tregova se dora bamirëse e Hyjit tim ishte mbi mua si dhe fjalët e mbretit që m`i kishte thënë. Ata thanë: Të ngritemi e të ndërtojmë! Dhe ia hynë plot fuqi kësaj pune së mirë.
• 19 Por kur dëgjuan Sanabalat Horoniti, Tobia, shërbëtori Amanit dhe Gosem Arabi, na vunë në lojë, na përbuzën e na thanë:Çfarë po bëni ashtu? A doni të ngriteni kundër mbretit?
• 20 Unë u përgjigja kështu: Vetë Hyji i qiellit po na e prin të mbarën dhe ne jemi shërbëtorët e tij dhe ia hymë ndërtimit, kurse ju as s`keni pjesë, as të drejtë dhe as ndonjë kujtim në Jerusalem.