Beselidhja e VjeterJobi: Jobi duhet ta pranojë urtinë e Hyjit

• 1 Sofar Naamatiti e mori fjalën e tha:
• 3 Përrallat tua do të bëjnë të heshtin njerëzit?Do të përqeshësh e kush s`do të përgjigjet?
• 4 Ti po thua: `Të pastër e kam fjalën,jam i pastër para syve të tu!`
• 5 Por, sikur Hyji me ty të bisedonte,të hapte gojën e ty të kthente përgjegje,
• 6 t`i zbulonte fshehtësitë e Urtisë,synimet e pashqyrtueshme të saja,do të kuptoje se kërkon më pak,shumë më pak se të meriton e keqja.
• 7 A mendon se i njeh gjurmët e Hyjit,se e përshkon përsosmërinë e të Lumit?
• 8 Është më i lartë se qielli!;Ç`thua atëherë?Më i thëllë se Nëntoka! Ç`kupton?
• 9 Më i gjatë se toka, më i gjerë se deti!
• 10 Nëse shkatërron, kyç o shtrëngonkush është në gjendje atij t`i bëjë ballë?
• 11 Pse të njeriut ai kotësinë e njeh,sheh mbrapështinë edhe nëse nuk shikon.
• 12 Në hulli sillet edhe njeriu i mbrapshtë,gomari i egër zotërohet me fru00e9.
• 13 Edhe ti mendtë mblidhi tok,drejt Hyjit lartësoji shuplakat,
• 14 flake të keqen që është në duar të tua,padrejtësi mos lër në shtëpinë tënde.
• 15 Atëherë lart do ta mbash ballin, i qëndrueshem do të jesh dhe pa frikë
• 16 e mjerimin në harresë do ta qesish;do të kujtohet si ujërat që shkuan.
• 17 Mbrëmja jote do të ndritë si mesdita, kur të shkojë në mend se të mbuloi terri, për ty drita atëherë do të agojë.
• 18 Plot shpresë, i sigurtë do të jetoshdhe i varrosur i qetë do të pushosh.
• 19 Do të pushosh e askush s`do të të trazojë, përkrahjen tënde shumëkush do të kërkojë.
• 20 Kurse sytë do të sharrojnë të mëkatarëvee për ta kund strehim nuk do të ketë, t`u dalë shpriti: shpresa e tyre e fundit.