Beselidhja e VjeterJobi: Hyji nuk është i paanshëm në fatet e njerëzve

• 1 Eliuhi vazhdoi bisedën e tha:
• 2 I drejtë të duket, vallë, mendimi ytkur pohon: `Para Hyjit kam arsye`.
• 3 Sepse the: `Çka të bëra ty?Çka të kam bërë nëse kam mëkatuar?`
• 4 I hedh poshtë bisedat tuae me ty dhe miqtë e tu.
• 5 Vështro qiellin e mirë shikoje, shikoji retë sa lart mbi ty!
• 6 Nëse mëkaton çka thua i bëre?Nëse i shumëzon fajet e tua, çfarë mund të bësh, thua, kundër tij?
• 7 Po edhe drejtë në qoftë se vepronçfarë të thotë mendja atij i dhuron?Ç`dhunti merr prej dorës sate?
• 8 Paudhësia jote një si ti e dëmton, mirësia jote një si ti e ndihmon!
• 9 Lëshohet britmë prej peshës së shtypësve, kushtrim qitet prej dhunës së tiranit.
• 10 Por kush s`tha: `Ku është Hyji, Krijuesi im, që e mbush natën me këngë gëzimi,
• 11 që na bën më të urtë se kafshët, më të ditur se shpendët e ajrit?`
• 12 Atëherë klithët, por Ai s`përgjigjet.Prej krenarisë së të panjerëzishmëve.
• 13 Se ç`kotësi nëse vjen e thuhet:`Hyji s`dëgjon, Zotynë s`kujdeset`.
• 14 Aq më tepër kur thua: `S`sheh.Para tij është çështja e presë`.
• 15 Gjithashtu edhe kur thua:`Hidhërimi i tij nuk sjell ndëshkime, kurrë s`hakmerret për paudhësi`.
• 16 Kot së koti me buzë luan Jobi, nga padija i shumëzon fjalët!