Beselidhja e VjeterPsalmet: LIBRI III 73-89

• 1 Poemë. E Etan Ezrahitit.
• 2 Dashurinë e Zotit gjithmonë do të këndoj, brez pas brezi goja imedo të shpallë besnikërinë tënde.
• 3 Sepse the: Hiri im qëndron për amshim, në qiell është e themeluar besnikëria jote!
• 4 Bëra besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim:
• 5 Farën tënde do ta ruaj për amshim, froni yt do të qëndrojë brez pas brezi.
• 6 Qiejt i këndojnë veprat e tua, o Zot, kuvendi i shenjtërve besnikërinë tënde!
• 7 E kush ndër re është i barabartë me Zotin?Kush është i ngjashëm ndër zota me Zotin?
• 8 I tmerrshëm është Hyji në kuvendin e shenjtërve, i madh e i përfrigueshëm mbi të gjithëata që i rrinë përreth.
• 9 O Zot, Hyji i ushtrive, kush është si ti?I pushtetshëm je, o Zot, e besnikëria të rrethon!
• 10 Ti zotëron krenarinë e detit, ua ul kokën valëve të tërbuara.
• 11 Ti e copëtove Rahabin dhe e shqelmove, me krah të fuqishëm armiqtë i shpëdave.
• 12 Yti është qielli, jotja është toka, ti e krijove tokën dhe gjithçka ajo përmban.
• 13 Veriun e jugun ti i krijove, Tabori e Hermoni i brohoritin Emrit tënd.
• 14 Krahu yt është plot fuqi, e fortë është dora jote, e lartësuar e djathta jote!
• 15 Drejtësia dhe e drejta janë themeli i fronit tënd, dashuria dhe e vërteta gjithkund të shkojnë përpara.
• 16 Lum ai popull që di të brohoritë, që ecën në dritën e fytyrës sate, o Zot!
• 17 Përherë do të gëzojë në Emërin tënd, e do të mburret në drejtësinë tënde.
• 18 Sepse ti je stolia e fuqisë së tyree me hirin tënd rritet fuqia jonë.
• 19 Sepse i Zotit është shqyti ynë, mbreti ynë i Shenjtit të Izraelit!
• 20 Dikur, në një vëgim, fole me miqtë e tue u the:Trimit të trimit ia dhashë ndihmën time, e lartësova një djalosh nga populli.
• 21 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, e leva me vajin tim të shenjtë.
• 22 Dora ime gjithmonë do të jetë me të, dhe krahu im përherë do ta kërthndezë.
• 23 Armiku askurrë nuk do të ngadhënjejë mbi të, i paudhi nuk do të mund ta ndrydhë.
• 24 Unë do t`i thyej para tij armiqtë e tij, do t`i shfarosë kundërshtarët e tij.
• 25 Besa ime dhe mëshira ime do të jenë me të, në saje të Emrit tim do t`i rritet pushteti.
• 26 Dorën e tij do ta shtrij mbi det, të djathtën e tij përmbi lumenj.
• 27 Ai do të më thërrasë: `Ati im, Hyji im, Qeta e shpëtimit tim!`,
• 28 kurse unë do ta bëj të Parëlindurin tim, më të madhin ndër mbretërit e tokës.
• 29 Për të gjithmonë do ta ruaj mëshirën, Besëlidhjen me të kurrë s`do ta thyej.
• 30 Trashëgiminë e tij do ta bëj të amshueshme, fronin e tij porsi ditët e qiellit.
• 31 Nëse bijtë e tij e lënë Ligjin tim, e në mos ecshin ligjeve të mia,
• 32 po nuk zbatuan vendimet e mia, po i shkelën urdhërimet e mia,
• 33 me thupër do t`i ndëshkoj mëkatet e tyre, me frushkull të rreptë paudhësitë e tyre.
• 34 Por nuk do ta këpus dashurinë me të as nuk do ta prish besnikërinë time.
• 35 Nuk do ta thyej besëlidhjen timeas s`do t`i zhbëj premtimet e mia.
• 36 Një herë u përbetova me shenjtërinë time:`Askurrë Davidin nuk do ta lë në gënjeshtër!`
• 37 Fara e tij do të qëndrojë për amshim, froni i tij para meje si dielli,
• 38 do të qëndrojë për amshim si hëna, dëshmitare besnike mbi re.
• 39 Por tani e flake dhe e përbuze, u zemërove kundër të shuguruarit tënd.
• 40 E prishe Besëlidhjen me shërbëtorin tënd, në llum e hodhe kezën e tij.
• 41 I rrënove të gjitha muret e tija, rrënoja të frikshme kështjellat e tija.
• 42 Pre po e bëjnë gjithsa udhës kalojnë, për të gjithë fqinjët u bë i neveritshëm.
• 43 E lartësove të djathtën e armiqve të tij, i gëzove të gjithë armiqtë e tij.
• 44 Tykë ia bëre tehun e shpatës së tij, e nuk deshe në luftë t`i jepje ndihmë.
• 45 I dhe fund shkëlqimit të tij, e përdhe fronin ia rrëzove.
• 46 Ia shkurtove ditët e rinisë, e mbulove me poshtërim e turp.
• 47 Po deri kur, o Zot, do të fshihesh kështu, flakë do të ndizet hidhërimi yt?
• 48 Të të bjerë në mend sa e shkurtër është jeta ime!Vallë, thua kot i krijove njerëzit?
• 49 Kush i gjallë vdekjen s`do ta shohë, prej Nëntokës kush do ta shpëtojë jetën?
• 50 Ku janë, Zot, mëshirat e dikurshme të tuatqë me be ia premtove Davidit?
• 51 Të shërbëtorëve të tu, Zot, kujto çnderimin;në zemër e mbaj poshtërimin e paganëve,
• 52 që na bënë armiqtë e tu, o Zot, çnderojnë gjurmët e të shuguruarit tënd.
• 53 Qoftë bekuar Zoti për amshim. Amen! Amen!
• 54 I çoi në Tokën e vet të shenjtë, në bjeshkën që pushtoi e djathta e tij.
• 55 Para tyre i dëboi paganët, tokën e tyre me litar ua ndau për pronë, në çadrat e tyre i vendosi fiset e Izraelit.
• 56 E ata prapë e ngacmuan dhe e hidhëruan Hyjin e tejetlartë, nuk ia mbajtën urdhërimet e tija.
• 57 u shmangën, nuk i mbajtën besën si etërit e tyre, u kthyen mbrapsht porsi harku i prishur.
• 58 E hidhëruan me lartësirat e tyre, dhe e ngacmuan me gdhendjen e idhujve.
• 59 Dëgjoi Hyji dhe u ndez në hidhërim, për së tepërmi iu ndy Izraeli.
• 60 E lëshoi banesën Silo, tendën ku banonte në mes të njerëzve.
• 61 Fuqinë e vet e la të bjerë në robëri, nderin e vet në duar të armiqve.
• 62 Popullin e vet ia dorëzoi shpatës, kundër pronës së vet u ndez tërë hidhërim.
• 63 Djelmoshat e tyre i përpiu zjarri, vajzat e tyre s`patën me kë të martoheshin.
• 64 Ranë prej shpatës priftërinjtë e tyre, e vejushat e tyre nuk i vajtuan!
• 65 E u ngrit, si kush zgjohet nga gjumi, Zoti, si luftëtari kur kllapia e verës e lëshon,
• 66 e t`u ra pas shpine armiqve, i mposhti një herë e përgjithmonë.
• 67 E përjashtoi tendën e Jozefit, nuk e zgjodhi fisin e Efraimit.
• 68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit që e ka për zemër.
• 69 Të lartë si qiellin e ndërtoi Shënjtëroren, porsi tokën e themeloi për amshim.
• 70 Zgjodhi Davidin, shërbëtorin e vet, e hoqi nga grigjat e deleve,
• 71 prej pas delesh nëna atë e moritë kullotë Jakobin, popullin e vet, Izraelin, trashëgimin e vet!
• 72 Ky i udhëhoqi me zemër të përsosurdhe u priu me dorën e vet të vyer.PSALMI 79 /78/Vajtim kombëtar