Beselidhja e VjeterFjalët e urta: Gruaja e urtë e ndërton shtëpinë

• 1 Gruaja e urtë e ndërton shtëpinë, kurse e marra me duar të veta e rrënon.
• 2 Kush ecën me drejtësi, e ka frikë Zotin, kurse ai që ecën udhës së pandershme, urren Atë.
• 3 Në gojën e të marrit shkopi i krenarisë, kurse buzët e të urtëve i ruajnë të mençurit.
• 4 Ku nuk ka qe, grazhdet janë të zbrazëta, por mbushullu00ec drithi është prej fuqisë së kaut.
• 5 Dëshmitari i vërtetë nuk gënjen, gënjen dëshmitari i rrejshëm.
• 6 Përqeshësi kërkon urtinë e nuk e gjen, kurse për të mençurin mësimi është i lehtë.
• 7 Largohu prej të marrit, sepse s`do të gjesh tek ai buzë të mençura.
• 8 Urtia e të mençurit është të ruajë sjelljen e vet, paurtia e të marrit çon në gabime.
• 9 Të marrët s`i japin rëndësi mëkatit, kurse ndër të drejtët qëndron hiri.
• 10 Zemra e njeh mjerimin e vet, por në gëzimin e saj askush i huaj s`mund të ketë pjesë.
• 11 Shtëpia e të paudhëve do të rrënohet, kurse banesa e të drejtëve do të lulëzojë.
• 12 Ka edhe udhë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo shpie në vdekje.
• 13 Edhe në të qeshur zemra mund të sprovojë dhimbje, pas gëzimit vjen hidhërimi.
• 14 I marri shpejt do të ngihet me sjelljet e veta, por në këtë gjë njeriu i mirë është më i lartë.
• 15 Thjeshtamani beson gjithçka thuhet, kurse i urti i ka kudjes hapat e vet.
• 16 I urti di të druajë e t`i shmanget të ligës, kurse i marri shkapërcen me besim në vetvete.
• 17 I padurueshmi bën marrëzira, njeriu dinak është i urryer.
• 18 Prona e thjeshtamanëve është marrëzira, keza e të mençurëve është urtia.
• 19 Në gjunjë bien të këqijtë para të mirëve, edhe të patenzonët para dyerve të të drejtëve.
• 20 Skamnori bëhet i urryeshëm edhe për fqinjin e vet, kurse pasanikët kanë shumë miq.
• 21 Kush e përbuz të afërmin e vet, gabon, kurse kush ka dhimbje për të varfërin, do të jetë i lum.
• 22 Vallë a nuk gabojnë ata që bëjnë të keqen?Mëshirë e mirësi do të jetë ndër ata që synojnë të mirën.
• 23 S`ka mund që nuk jep dobi, llomotitja me fjalë sjell veç varfëri.
• 24 Kurora e të urtëve është pasuria e tyre, të marrët për kurorë kanë marrëzinë.
• 25 Dëshmitari i vërtetë shpëton shpirtra, mësalla me dy faqe përhap gënjeshtra.
• 26 Shpresa e të fortëve në frikën e Zotit, edhe për bijtë e tij do të jetë strehim.
• 27 Frika e Zotit është burim jete, që shpëton nga leqet e vdekjes.
• 28 Në madhësinë e popullit denjësia e mbretit, në pakicën e njerëzve rrënimi i prijësit.
• 29 Njeriu i durueshëm është plot mençuri, idhnaku qet në shesh marrëzirën e vet.
• 30 Zemra e shëndoshë jeta e trupit, smira kalbësim i eshtrave.
• 31 Kush ndrydh të vobektin çnderon Krijuesin e tij, kurse e nderon Krijuesin kush mëshiron skamnorin.
• 32 Sharron i keqi për shkak të keqbërësisë së vet, kurse i drejti shpreson në ndershmërinë e vet.
• 33 Në zemrën e të mençurit pushon urtia, vallë a do të pranohet nga ana e të marrëve?
• 34 Drejtësia i lartëson popujt, kurse turpi i popujve është mëkati.
• 35 I pëlqen mbretit shërbëtori i urtë, kurse hidhërohet në atë që bën turpësi.