Beselidhja e VjeterIsaia: Moabët strehë kërkojnë në Judë

• 1 Dërgojani qengjin sunduesit të vendit, nga Qeta e shkretëtirës në malin e bijës së Sionit!
• 2 Porsi shpendi që merr arratinë, porsi zogjtë të ikur nga çerdhja, do të jenë bijat e Moabit në vatë e Aonit.
• 3 Jep këshillë, merr vendim! Në mesditë bëje si natë hijen tënde, fshehi të ikurit, mos i tradhto të arratisurit!
• 4 Të dëbuarit e Moabit bëj strehim te ti të gjejnë! Ji ti për ta strehim përballë shfarosësit! Sepse fund mori skllavëruesi, shpartallimi mori fund, nga vendi ndrydhësi u zhduk!
• 5 I fortë në qetësi po ngrihet froni, mbi të do të rrijë besnik, në Tendën e Davidit, një gjykatës i zellshëm drejtësie i gatshëm për të dhënë të drejtën.Vajtim mbi Moabin
• 6 Kemi dëgjuar për krenarinë e Moabit për së tepërmi është krenar;për krenarinë, madhështinë e mospërfilljen e tij, për lavdërimin e tij të padrejtë!
• 7 Këndej Moabi do të qajë Moabin, të gjithë së bashku do të vajtojnë, për bukërrushe të Cirharesetit të goditur do të vajtojnë.
• 8 Pse u shkretuan fushat e Hesebonit, u thanë vreshtat e Sabamait, rrushi i të cilave i bori zotëruesit e paganëve.Hardhitë arrinin deri në Jazer, shermendet në shkretëtirë mbërrinë: pinjollat u arrinin deri në det.
• 9 Këndej vajtoj me vajtorët e Jazerit mbi vreshtat e Sabamait, do të deh me lotët e mi, Hesebon e Eleale, se mbi vjeljen tënde e mbi të korra u bë gjëma.
• 10 U zhduk gëzimi e galdimi në kopshte, askush s`gëzon as s`brohorit ndër vreshta.Verën në shtrydhës nuk e shtrydh kush të shtrydhë e kish` zakon: brohoritja erdhi e u hesht!
• 11 Këndej përmbrendëset mua më dridhen për Moabin porsi cetra, zemra më dridhet për Cirharesetin.
• 12 Kot Moabi do të paraqitet, do të mundohet në vende të larta, në shenjtërore do të hyjë të lutet, por pa dobi!Fjala e Zotit lidhur me Moabin
• 13 Kjo është fjala që Zoti e tha dikur mbi Moabin.
• 14 Por tani Zoti thotë: Brenda tre vjetëve, vite mëditësi, do të zhduket lavdia e Moabit me mbarë popullin e shumtë; do të mbesë një tepricë e vogël, e paktë, pothuajse asgjë.