Beselidhja e VjeterIsaia: Kënga e parë mbi Shërbëtorin e Zotit

• 1 Ja, Shërbëtori im që unë e përkrah, i Zgjedhuri im, në të cilin kënaqet shpirti im, mbi të e kam ndikuar Shpirtin tim: ai do t`ua japë të drejtën popujve.
• 2 Ai s`do të bërtasë, s`do ta ngrejë zërin, zëri s`do t`i dëgjohet në sheshe.
• 3 Ai s`do ta thyejë as kallamin e copëtuar, s`do ta ndalë as fitilin tymues dhe pa u trembur ai do ta shpallë të drejtën.
• 4 S`do të lodhet as nuk do të pushojëderisa ta ketë vendosur të drejtën në tokë.Ishujt e presin me afsh mësimin e tij.Pjesa e dytë
• 5 Kështu thotë Zoti Hyj që krijon qiejt dhe ata i shtrin, që e bën të fortë tokën e çka prej saj mbin, që u jep frymën popujve që e banojnë, edhe shpirtin atyre që mbi të shkelin:
• 6 Unë, Zoti, të thirra në drejtësi e për dore të kam marrë; të kam trajtuar e caktuar besëlidhje të popullit edhe dritë për të gjithë popujt:
• 7 që t`ua hapësh sytë të verbërve, që t`i nxjerrësh të burgosurit nga burgu, prej shtëpisë së burgut ata që rrinë në terr.
• 8 Unë Zoti: ky është emri im; lavdinë time tjetërkujt s`ia jap, as nderin tim idhujve të gdhendur.
• 9 Ngjarjet që më parë i parakallëzova, ja, të gjitha ndodhën, po edhe çka do të ndodhë para se të ndodhë, do t`ju parakallëzoj.Kënga ngadhënjimtare
• 10 Këndojini Zotit një këngë të re, lavdinë e tij prej skajeve të tokës, le ta lavdërojë deti me gjithçka që mban brenda, ishujt me banorët e tyre!
• 11 Le ta lartësojë zërin shkretëtira dhe qytetet e saj, le të galdojnë fshatrat ku banojnë cedarët, le të brohorisin banorët e Qetës, le të klithin nga kreshtat e bjeshkëve!
• 12 Le t`i japin nder Zotit, lavdinë e tij ta shpallin nëpër ishuj!
• 13 Marshon Zoti porsi trim mbi trima, si luftëtar trim flakë e ndez zemërimin, me britma lufte ushton zëri i tij, ngadhënjyes del mbi armiqtë e vet.
• 14 Për një kohë të gjatë unë heshta, shujta, qeshë i durueshëm, tashti do të bërtas si lindësja, do të gjëmoj, njëherësh do të turfëlloj!
• 15 Shkretëtirë do të bëj male e kodra, do të përvëloj çdo blerim të tyre, ishuj lumenjtë do t`i bëj, kurse kënetat do t`i përthaj!
• 16 Do t`i bëj të verbërit të ecin udhës që s`e njohin, shtigjeve që s`i njohin t`i bëj të kalojnë, errësirën para tyre në dritë unë do ta kthej, udhët e shtrembëra do t`i bëj të drejta.Fjalën që ua dhashë për ta do ta zbatoj, e ata dore s`do t`i lëshoj!
• 17 Do të zmbrapsen me turp e turp ata që shpresojnë në idhull, ata që trupores i thonë: `Ju jeni zotat tanë, `Verbëria e popullit
• 18 Dëgjoni, ore shurdhana, o të verbër, hapni sytë e shihni!
• 19 Kush është i verbër porsi shërbëtori im, i shurdhër porsi kasneci që e dërgoj? Kush është i verbër si kasneci im? Kush është i verbër si shërbëtori i Zotit?
• 20 Pe shumë gjëra, por s`ua vure mendjen, veshët i hape, por nuk deshe të ndiesh!
• 21 I pëlqeu Zotit për shkak të drejtësisë së vet ta lartësojë e ta madhërojë Ligjin.
• 22 E pra ky është një popull i plaçkitur e i rrëmbyer, të gjithë në pranga të hedhur në gropa, të ndryer të gjithë në shtëpi burgjesh.U bënë pre e askush s`i shpëton, i plaçkitën e askush s`thotë: Ktheji!
• 23 Por kush prej jush ia vë veshin kësaj? Kush kujdeset e dëgjon për të ardhmen?
• 24 Kush e lëshoi Jakobin pre të bëhet, e Izraelin kush ia dorëzoi cubave? Vallë a jo Zoti, kundër të cilit mëkatuam? Udhës së të cilit s`deshën të ecin dhe s`ia zbatuan Ligjin e tij.
• 25 Mbi ta e zbrazi zemërimin e hidhërimit të vet edhe tmerrin e luftës së fortë.Gjithkah përreth e rrethoi zjarri por as këtë ai s`e kuptoi; e përpiu flaka, porse vesh s`e mori!