Beselidhja e VjeterJeremia: Fati i fundit i Sedecisë

• 1 Fjala që i qe drejtuar Jeremisë prej Zotit, kur Nabukodonozori, mbreti i Babilonisë, e mbarë ushtria e tij, mbarë mbretëritë që ishin nën pushtetin e tij dhe të gjithë popujt luftonin kundër Jerusalemit dhe kundër të gjitha qytezave të tij. Thoshte:
• 2 Kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit: Shko e i thuaj Sedecisë, mbretit të Judës. Thuaj: Kështu thotë Zoti: Shiko, unë po ia dorëzoj këtë qytet mbretit të Babilonisë. Ai do ta djegë me zjarr.
• 3 Ti s`i shpëton dot dorës së tij, por do të kapesh e do të zihesh e do t`i dorëzohesh. Sytë e tu do t`i shohin sytë e mbretit të Babilonisë dhe goja e tij do të flasë me gojën tënde dhe do të hysh në Babiloni!
• 4 Megjithatë, dëgjoje fjalën e Zotit, Sedeci, mbreti i Judës! Kështu të thotë Zoti: S`do të vdesësh nga shpata,
• 5 por do të vdesësh në paqe. Sikurse u përeruan etërit e tu, mbretërit e mëparshëm, që qenë para teje, ashtu do të digjen edhe për ty dhe do të vajtojnë: I mjeri unë, Imzot! Kjo është fjala që e them unë;është fjala e Zotit!
• 6 Të gjitha këto fjalë ia tha Jeremia profet Sedecisë, mbretit të Judës, në Jerusalem,
• 7 ndërsa ushtria e mbretit të Babilonit luftonte kundër Jerusalemit e kundër të gjitha qytezave të Judës, që ende bënin qëndresë;kundër Lakisit e kundër Azekës: vetëm këto nga fortesat e Judës bënin qëndresë.Çlirimi i skllevërve
• 8 Fjala që i qe drejtuar Jeremisë nga ana e Zotit, pasi mbreti Sedeci bëri besëlidhje me mbarë popullin e Jerusalemit duke u shpallur lirinë:
• 9 secili duhej ta linte të lirë skllavin e vet e secili skllaven e vet, hebreun e hebrejen, dhe assesi s`do të sundojnë më me ta, d. m. th. me judeun, vëllain e vet.
• 10 Të gjithë të parët e mbarë populli që kishin marrë pjesë në marrëveshje, morën vesh se duhej ta lëshonte secili të lirë skllavin e vet e skllaven e vet dhe më të mos kishte të drejtë ta mbante në skllavëri: si e morën vesh, i lanë të lirë.
• 11 Por më vonë, u sollën prapë dhe i morën përsëri skllevërit e skllavet që i kishin liruar dhe i bënë përdhunë t`u jenë skllevër e skllave.
• 12 Atëherë Jeremisë i qe drejtuar, nga ana e Zotit, kjo fjalë e Zotit:
• 13 Kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit: Unë bëra besëlidhje me etërit tuaj atë ditë, kur i nxora nga toka e Egjiptit, nga shtëpia e skllavërisë, e thashë:
• 14 `Kur të mbushen shtatë vjet, secili le ta lëshojë të lirë vëllanë e vet hebre që t`i jetë shitur; pasi të ketë shërbyer gjashtë vjet, lëshoje të lirë; por baballarët tuaj nuk më dëgjuan e nuk ma vunë veshin.
• 15 Ju u kthyet sot e bëtë çka është e pëlqyeshme para syve të mi duke shpallur lirinë për çdo të afërm të vet; në Shtëpinë time, mbi të cilën u thirr emri im, në praninë time, bëtë këtë besëlidhje.
• 16 Por pastaj u sollët dhe e përdhosët emrin tim dhe secili prej jush e robëroi përsëri skllavin e skllaven e vet, që u kishte dhënë lirinë e të jenë zotërues të vetvetes, por ju i robëruat që t`i keni skllevër e skllave!
• 17 Për këtë arsye kështu thotë Zoti: Ju nuk më dëgjuat që t`ia shpallë secili lirinë vëllait të vet dhe secili të afërmit të vet; ja, pra, edhe unë po e shpall çlirimin tuaj;është fjala e Zotit;e po ia besoj shpatës, urisë e murtajës dhe do t`ju bëj përqeshjen e të gjitha mbretërive të tokës.
• 18 E njerëzit që e thyen besëlidhjen time dhe nuk i mbajtën fjalët e besëlidhjes, të cilat i pranuan me pëlqim para syve të mi, do të bëj si i bënë viçit që e ndanë në dy pjesë e kaluan ndërmjet dy pjesëve të tij.
• 19 Prijësit e Judës, prijësit e Jerusalemit, oborrtarët dhe priftërinjtë e mbarë populli i vendit që kaloi ndërmjet pjesëve të viçit,
• 20 do t`i lëshoj në duart e armiqve të tyre e në duart e atyre që e kërkojnë jetën e tyre. Kufomat e tyre do të jenë ushqim për shpendët e ajrit e për egërsirat e malit.
• 21 Sedecinë, mbretin e Judës, e princat e tij do t`i lëshoj në duar të armiqve të tyre, në duart e atyre që ua kërkojnë jetën dhe në duart e ushtrive të mbretit të Babilonisë, që tani për tani u larguan prej jush.
• 22 Ja, unë do të jap urdhër;është fjala e Zotit;do t`i kthej në këtë qytet: do të luftojnë kundër tij, do ta pushtojnë e do t`i fusin zjarr; të shkreta do t`i bëj qytetet e Judës, ku askush nuk do të banojë.