Beselidhja e VjeterOsea: Zoti do ta huamarrë dashurinë e vet të papranuar

• 1 Kur Izraeli ende ishte djalëunë e dojae prej Egjiptit e thirra birin tim.
• 2 Por, sa më shumë i thirrja, aq më tepër largoheshin prej meje;baalëve fli u flijonin, idhujve u digjnin kem.
• 3 E unë e mësoja Efraimin të ectevetë i mbartja para duarsh, s`e kuptonin se për ta kujdesesha.
• 4 I tërhiqja me litarë për njerëz, me zinxhirë të dashurisë;isha për ta, porsi ai që fëmijën e ngrederi në mollëzat e veta, përkulesha mbi të t`i jap të hajë.
• 5 Të kthehet në dheun e Egjiptit, le t`i jetë Asuri mbret, sepse s`deshën kah unë të kthehen!
• 6 Emnesë do të bëjë në qytete të tyre shpata, murmuritësit do t`ia shuajë, do t`i hajë për shkak të synimeve të tyre!Dashuria do të ngadhënjejë
• 7 Është i gatshëm populli imtë mëkatojë kundër meje;e ftojnë lart, por askush nuk e ngre.
• 8 Si të heq dorë prej teje, Efraim, të të dorëzoj ty, o Izrael?Si të të lëshoj ty porsi Adamën, të të bëj të ngjashëm me Seboimin?Zemra ime në mua përmallohet, në brendinë time flakë është ndezur dhimbja.
• 9 S`do ta shfryej zemërimin tim, s`do të kthehem ta shpëdaj Efraimin, sepse Hyj jam unë e jo njeri, Shenjti në mesin tënd, s`do të vij me tmerr.Kthimi nga shpëgulja
• 10 Zotin do ta ndjekin;do të ulërijë porsi luani, po ai vetë do të ulërijë, e me tmerr do të ngarendin fëmijëtnga perëndimi,
• 11 do të flut`rojnë porsi shpendët nga Egjiptiporsi pëllumbi nga Asyria.Në shtëpi të tyre do t`i vendos.