Beselidhja e VjeterNumrat: Vendndalimet në Shkretërirë

• 1 Populli filloi të ankohet kundër Zotit gjoja se po hiqte shumë keq. Kur Zoti dëgjoi për këtë, u ndez hidhërimi i tij dhe mori zjarr dhe e përpiu një pjesë të zemërimiës.
• 2 Populli i ra ndore Moisiut, Moisiu iu lut Zotit dhe zjarri u ndal.
• 3 Atë vend e quajtën Tabera, sepse zjarri i Zotit, në atë vend, mori flakë kundër tyre.Populli qahet për shkak të manës
• 4 Njerëzit e huaj, që u ishin mbështetur atyre, e kapi dëshira e grykësisë dhe bashkë me ta u ulën edhe bijtë e Izraelit e të filluan të ankohen: Kush do të na ngijë me mish?
• 5 Na bie në mend peshku që e hanim falas në Egjipt. Na bien në mend trangujt, shalqiri, purrinjtë, qepët dhe hudhrat!
• 6 Tani na u tha fyti: sytë tanë nuk shohin tjetër përveç manës!
• 7 Tashti mana ishte në gjasim të kokrrës së koriandrit në të shikuar si bdeli.
• 8 Populli shkonte përreth për ta mbledhur e pastaj ose e bluante në mokër ose e shtypte në shtypëse. E ziente në kusi e pastaj e bënte kuleç; e kishte shijen si kulaçi i përgatitur në vaj.
• 9 Natën kur në fushim binte vesë, binte gjithashtu edhe mana.Ndërmjetësimi i Moisiut
• 10 Moisiu e dëgjoi popullin se si ankohej, secili në familjen e vet, në hyrje të çadrës së vet. Zemërimi i Zotit u ndez flakë. Po edhe Moisiut iu duk punë e padurueshme
• 11 e i tha Zotit: Pse e mundon shërbëtorin tënd? Pse nuk gjeta hir para teje? Pse e ngarkove mbi mua peshën e tërë këtij populli?
• 12 Po a thua se prej meje u ngjiz ose leu i gjithë ky popull që të më thuash: `Mbarte ngrykë siç e mbart nëna foshnjën kur i jep gji dhe çoje në tokën për të cilën u përbetove etërve të tyre?`
• 13 Ku ta marr mishin që t`ia jap këtij populli? Ankohen kundër meje e thonë: `Na jep të hamë mish!`
• 14 Unë nuk jam i zoti ta mbart vetëm tërë këtë popull, sepse është për mua tepër i rëndë.
• 15 Nëse do të veprosh kështu me mua, të lutem ma merr jetën, në qoftë se u pëlqej ndonjë fije syve të tu, që të mos i shikoj më të këqijat e mia.Përgjigjja e Zotit
• 16 Atëherë Zoti i tha Moisiut: M`i bashko shtatëdhjetë burra prej pleqve të Izraelit, që ti e di se janë pleqtë e popullit dhe mësuesit e tij dhe m`i sill te dera e Tendës së takimit, dhe aty le të qëndrojnë në këmbë bashkë me ty.
• 17 Unë do të zbres dhe aty do të bisedoj me ty dhe do të marr prej frymës sate e do t`u jap atyre që bashkë me ty ta mbartin barrën e popullit që të mos mbesë e tërë pesha mbi ty.
• 18 Kurse popullit thuaj: Shenjtërohuni se nesër do të hani mish. Sepse vetë ju dëgjova duke u ankuar: `Kush do të na japë të hamë mish? Sa mirë që ishim në Egjipt`! Zoti do t`ju japë mish e do të hani
• 19 jo vetëm një ditë, dy ditë, ose pesë ose dhjetë ose edhe njëzet,
• 20 por derisa të kryhet muaji, derisa të mos ju dalë për hundësh e derisa t`ju neveritet, sepse e përbuzët Zotin që është mes jush dhe u ankuat para tij: `Pse dëgjuam të dalin prej Egjiptit`?
• 21 Moisiu u përgjigj: Populli në të cilin jam, ka gjashtëqind mijë këmbësorë e ti thua: `Do t`u jap të hanë mish për krejt një muaj`!
• 22 A thua do t`i shuajmë dele e lopë për t`i ngirë? Apo do të mblidhen në një të gjithë peshqit e detit për t`i ngopur ata?
• 23 Zoti iu përgjigj: Pse a i është shkurtuar dora Zotit? Që tani do të shohësh a do të vërtetohet apo jo fjala ime.Ndikimi i Shpirtit
• 24 Moisiu doli dhe i tregoi popullit fjalët e Zotit. I mblodhi edhe shtatëdhjetë burrat prej pleqve të Izraelit e i vendosi përreth Tendës.
• 25 Zoti zbriti në re dhe zuri të bisedojë me Moisiun. Nga fryma që ishte në Moisiun mori dhe u dha shtatëdhjetë burrave pleq. Kur Shpirti pushoi mbi ta, filluan të profetizojnë, por këtë nuk e bënë askurrë më.
• 26 Porse dy pleq ndenjën në zemërimië. Njëri quhej Eldad e tjetri Medad. Edhe mbi ta pushoi Shpirti. Edhe këta ishin shënuar, por nuk erdhën te Tenda. Kur filluan të profetizojnë në zemërimië,
• 27 vrapoi një djalosh e i tregoi Moisiut me këto fjalë: Eldadi e Medadi po profetizojnë në zemërimië!
• 28 Jozuehi, biri i Nunit, që Moisiu e kishte zgjedhur t`i shërbejë që të ri, tha menjëherë:Ndalojau, Imzot, Moisi!
• 29 Kurse Moisiu u përgjigj: Po a ke smirë për mua? Eh, po të ishte e mundur që i tërë populli të profetizojë e Zoti t`ia jepte Shpirtin e vet!
• 30 Atëherë Moisiu dhe pleqtë e Izraelit u kthyen në zemërimië.Shkurtat
• 31 Atëherë, me urdhër të Zotit, u çua një erë dhe shkurtat i mbarti prej përtej detit dhe i qiti dhe i lëshoi në zemërimië gjithreth e rrotull në një largësi sa mund të ecet një ditë. Fluturonin lart në ajër dy kutë përmbi tokë.
• 32 T`u çua populli e të mblodhë shkurta gjithë ditën e gjithë natën atë ditë e të nesërmen. Ai që mblodhi më pak kishte dhjetë homera. Atëherë i shtrinë nëpër zemërimië.
• 33 Ende duke e pasur mishin ndër dhëmbët e tyre, ende pa e përçapur mirë, kur ja, u ndez zemërimi i Zotit kundër popullit dhe i çoi një shuplakë të rëndë.
• 34 Ky vend u quajt Cibrotataava, sepse aty i varrosën ata që i mbizotëroi grykësia.
• 35 Nga Cibrotataava u nisën drejt Haserotit dhe aty ngulën zemërimiën.