Beselidhja e VjeterNumrat: Lufta e shenjtë kundër madianitëve

• 1 Zoti foli me Moisiun e i tha:
• 2 Hakmerrju madianitëve për bijtë e Izraelit e atëherë bashkohu me të parët e tu.
• 3 Moisiu menjëherë i tha popullit: Armatosni ndër ju disa burra luftëtarë që të mund ta kryejnë hakmarrjen e Zotit kundër madianitëve.
• 4 Prej çdo fisi të izraelitëve le të zgjidhen nga një mijë burra e të dërgohen në luftë.
• 5 Çdo fis dha, pra, nga një mijë luftëtarë;d. m. th. dymbëdhjetë mijë luftëtarë.
• 6 Këta Moisiu i dërgoi bashkë me Fineesin, birin e Eleazarit prift. Atij ia dha edhe enët e shenjta e trumbetat për të dhënë shenja në luftë.
• 7 Ata bënë luftë kundër madianitëve siç i kishte urdhëruar Zoti Moisiut dhe i vranë të gjithë meshkujt.
• 8 I vranë edhe mbretërit e tyre: Eviun, Recemin, Surin, Hurin dhe Rebeun, pesë prijësit e atij populli dhe Balaamin, birin e Beorit, e prenë me shpatë.
• 9 Gratë e fëmijët i morën skllevër. Rrëmbyen të gjitha bagëtitë e tyre, orenditë, gjithçka kishin pasur:
• 10 si qytetet po ashtu edhe fshatrat e zemërimiat i dogji zjarri;
• 11 morën prenë dhe gjithçka zunë njerëz e bagëti,
• 12 dhe i sollën robërit, prenë e plaçkat te Moisiu, Eleazari prift e mbarë bashkësia e izraelitëve në zemërimië në rrafshin e Moabit, në bregun e Jordanit përballë Jerihonit.Vrasja e grave dhe pastrimi i presë
• 13 Moisiu, Eleazari dhe të gjithë prijësit e bashkësisë u dolën përpara jashtë zemërimiës.
• 14 Moisiu i hidhëruar kundër udhëheqësve të ushtrisë mijëtarëve dhe urdhërqindësve,
• 15 u tha: Çfarë? I keni lënë gjallë të gjitha femrat?!
• 16 Po a nuk janë këto që i tradhtuan bijtë e Izraelit sipas mësimit të Balaamit dhe ju bënë të çoheni kundër Zotit në rastin e Fegorit e kështu qe goditur rëndë populli i Zotit?
• 17 Këndej vrisni të gjithë fëmijët meshkuj edhe të gjitha gratë që njohën mashkull mbytni,
• 18 kurse të gjitha vajzat e reja që nuk njohën mashkull, lërini në jetë për ju.
• 19 Edhe ju qëndroni jashtë zemërimiës për shtatë ditë. Kush të ketë vrarë ndonjë njeri ose të ketë prekur njeriun e vrarë, le të pastrohet të tretën e të shtatën ditë, si ju ashtu edhe robërit tuaj.
• 20 Si dhe mbarë prenë, qoftë ajo petk ose orendi, e punuar prej lëkurave ose prej leshit të dhisë ose prej drurit, pastrojeni!
• 21 Atëherë Eleazari prift u tha luftëtarëve që ishin kthyer nga luftimi: Ja urdhri i ligjit që Zoti ia dha Moisiut:
• 22 Ari, argjendi, bronzi, hekuri, kallaji e plumbi
• 23 çdo gjë që e duron zjarrin;kalojeni nëpër zjarr e do të jetë i pastër; kurse çdo gjë që nuk e duron zjarrin, le të shenjtërohet me anë të ujit të pastrimit.
• 24 Të shtatën ditë lani petkat tuaja e, atëherë, të pastruar, hyni në zemërimië.Ndarja e presë
• 25 Zoti i tha Moisiut:
• 26 Ti me Eleazarin prift e me krerët e vëllazërive të bashkësisë bëjeni llogarinë e presë si të njerëzve ashtu të bagëtive.
• 27 Mbarë prenë ndaje në dy pjesë të barabarta: për ata që dolën në luftë e luftuan e pjesën tjetër për mbarë bashkësinë.
• 28 Atëherë prej pjesës së atyre që morën pjesë në luftë, ndaje pjesën që i përket Zotit: një frymë prej pesëqindve qoftë prej njerëzve e qoftë prej gjedhit, gomarëve e bagëtive të imëta
• 29 e jepja Eleazarit prift, sepse janë ndihmesë që i përket Zotit.
• 30 Prej gjysmës tjetër që u bie bijve të Izraelit, merre të pesëdhjetën kokë të njerëzve, të gjedhit, të gomarëve e të bagëtive të imëta;prej të gjitha bagëtive;e jepjau levitëve që e kanë në kujdes shërbimin në Banesën e Zotit.
• 31 Moisiu dhe Eleazari prift bënë ashtu si kishte urdhëruar Zoti.
• 32 Preja që kishte mbetur prej sa ushtarët kishin rrëmbyer, ishte: 675. 000 krerë bagëti të imëta,
• 33 72. 000 krerë bagëti të trasha,
• 34 61. 000 gomarë;
• 35 femra virgjëra 32. 000.
• 36 Gjysma që u takoi atyre që kishin qenë në luftë ishte: 337. 500 krerë bagëti të imëta;
• 37 prej tyre u ndanë si pjesë ndihmesë Zotit: 675 krerë bagëti të imëta;
• 38 36. 000 gjedh e ndih mesë e Zotit: 72 krerë;
• 39 gomarë: 30. 500 e prej tyre ndihmesë Zotit: 61. kokë;
• 40 -persona 16. 000 e prej të cilave ndihmesë Zotit: 32 vetë.
• 41 Taksën e ndihmesës së Zotit Moisiu ia dha Eleazarit prift, siç i qe urdhëruar.
• 42 Kurse gjysma tjetër që iu dha bijve të Izraelit, që teproi prej asaj pjesë që e morën luftëtarët,
• 43 prej kësaj gjysme, që i ra bashkësisë, d. m. th. prej 337. 500 kokrra bagëti të imëta,
• 44 prej 36. 000 bagëti të trasha,
• 45 prej 30. 500 gomarë,
• 46 prej 16. 000 vetëve,
• 47 Moisiu mori të pesëdhjetin kokë e ua dha levitëve, që shërbenin në Banesën e Zotit, ashtu siç i kishte urdhëruar Zoti.Kushtimet
• 48 Atëherë iu afruan prijësit e ushtrisë Moisiut, mijëtarët dhe urdhërqindësit e i thanë:
• 49 Ne, shërbëtorët e tu, e llogaritëm numrin e luftëtarëve, që i patëm nën urdhërimin tonë dhe nuk na mungon as vetëm një!
• 50 Për këtë arsye ia kushtojmë dhuratë Zotit secili tërë arin që kemi mundur ta mbledhim për t`u kryer mbi ne riti i zgjidhjes. Janë gjëra ari: rrathë këmbe, nëdorësa, unaza, vathë e gjerdana, që Zoti të ketë mëshirë për ne.
• 51 Moisiu e Eleazari prift e morën arin: gjëra të punuara me ar.
• 52 I tërë ari që morën për t`ia lartësuar Zotit peshonte 16. 750 sikla që e kushtuan mijëtarët dhe urdhërqindësit.
• 53 Ushtarët sa kishin marrë secili ndali për vete.
• 54 Kështu, pra, Moisiu e prifti Eleazar e morën arin dhe e çuan në Tendën e takimit si dëshmi për Izrael para Zotit.