Beselidhja e ReLuka: Shërimi i shërbëtorit të centurionit

• 1 Pasi i kreu të gjitha këto fjalë të drejtuara popullit, hyri në Kafaaum.
• 2 Një centurion e kishte shërbëtorin të sëmurë në fill të vdekjes. Shërbëtorin e kishte fort për zemër.
• 3 Centurioni, kur dëgjoi për Jezusin, dërgoi disa kryepleq judenj që ta lusin të vijë e t`ia shërojë shërbëtorin.
• 4 Ata, kur arritën te Jezusi, zunë t`i luten e t`i përluten:Meriton t`ia kryesh këtë nder
• 5 sepse e do popullin tonë. Ai na e ndërtoi edhe sinagogën.
• 6 Jezusi shkoi me ta. E kur ishte jo fort larg shtëpisë, centurioni dërgoi miqtë e vet për t`i thënë:Zotëri, mos u mundo më tepër se nuk jam i denjë të hysh nën pullazin tim
• 7 prandaj edhe nuk e çmova veten të denjë të të dal përpara, por vetëm jep urdhër me një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
• 8 Sepse edhe unë, ndonëse jam vetëm njeri që varem prej tjetërkujt, prapë kam nën urdhër ushtarë dhe i them njërit: `Shko!`;dhe ai shkon, një tjetri: `Eja!`;dhe ai vjen; shërbëtorit tim: `Bëje këtë!`;dhe ai e bën.
• 9 Jezusi, kur i dëgjoi këto fjalë, u mrekullua, u kthye kah populli që po e ndiqte dhe i tha: Po ju them: as në Izrael nuk e gjeta një fe kaq të madhe.
• 10 Kur të dërguarit u kthyen në shtëpi, e gjetën shërbëtorin shëndoshë e mirë.Të ngjallurit e djalit të vejushës së Nainit
• 11 Pastaj Jezusi u nis për në qytetin që quhet Nain. Me të shkonin nxënsit e tij dhe turmë e madhe e popullit.
• 12 Kur iu afrua dyerve të qytetit, po sillnin përjashta qytetit një të vdekur;djalin e vetëm të nënës e kjo ishte e vejë. E përcillnin shumë banorë të qytetit.
• 13 Kur e pa Zotëria, pati dhembshuri për të dhe i tha:Mos qaj
• 14 U afrua, preku vigun;ata që e mbartnin, u ndalën. Ai tha:Djalosh, ty po të them: çohu!
• 15 I vdekuri u çua dhe nisi të flasë. Jezusi ia dha s`ëmës.
• 16 Të gjithë i kapi frikë e madhe dhe lëvdonin Hyjin duke thënë:Profet i madh u duk ndër ne! Hyji e pa popullin e vet!
• 17 Dhe nëpër mbarë Judenë e anembanë krahinës u hap fjala për të.Të dërguarit e Gjon Pagëzuesit(Mt 11, 2-19)
• 18 Për të gjitha këto e vunë në dijeni Gjonin nxënësin e tij. Gjoni i thirri dy prej nxënësve të vet
• 19 dhe i dërgoi te Zotëria për ta pyetur: A je ti Ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?
• 20 Këta, kur erdhën te Jezusi, i thanë:Gjon Pagëzuesi na dërgoi te ti që të të pyesim: `A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?`
• 21 Pikërisht në atë çast Jezusi shëroi shumë njerëz prej sëmundjesh, prej dhimbjesh, prej shpirtrash të ndytë, edhe shumë të verbëve ua dhuroi dritën e syve.
• 22 Atëherë iu përgjigj:Shkoni e tregojini Gjonit çka patë e çka dëgjuat:`të verbërit po fitojnë dritën e syve`, të shqeptët po ecin drejt, të gërbulurit po pastrohen, të shurdhërit po dëgjojnë, të vdekurit po ngjallen e `skamnorëve u shpallet Ungjilli`.
• 23 I lumi ai që nuk do ta bjerrë besimin në mua!
• 24 Kur të dërguarit e Gjonit shkuan, Jezusi filloi t`i flasë turmës për Gjonin:Ç`dolët të shihni në shkretëtirë? Një kallam që e tund era?
• 25 Atëherë, ç`dolët të shihni? Një njeri të veshur me petka të bukura? Porse njerëzit që veshen me petka të bukura, me shkëlqim e jetojnë në kënaqje banojnë në pallate mbretërore!
• 26 Por, çka atëherë dolët të shihni? Një profet? Po, unë po ju them: edhe më tepër se një profet!
• 27 Gjoni është ai, për të cilin u shkrua në Shkrimin e shenjtë:`Qe unë po e dërgoj lajmëtarin tim para teje për ta bërë gati para teje udhën tënde.`
• 28 Unë po ju them: s`ka djalë nëne që është më i madh se Gjoni! Megjithatë, edhe më i vogli në Mbretërinë e Hyjit, është më i madh se ai.
• 29 Populli mbarë që e dëgjoi;edhe vetë tagrambledhësit;duke u pagëzuar me pagëzimin e Gjonit, e dëshmuan drejtësinë e Hyjit.
• 30 Kurse, farisenjtë e mësuesit e Ligjit, duke mos pranuar të pagëzohen prej tij, e përbuzën planin e Hyjit që kishte për të mirën e tyre.
• 31 Me kë, pra, t`i krahasoj njerëzit e kësaj breznie? Kujt i përngjasin?
• 32 U përngjasin fëmijaçave që rrinë ndër sheshe dhe e thërrasin njëri-tjetrin, sipas asaj fjale:`Ne u ramë për ju fyejve e ju nuk kërcyet; bëmë gjëmë e ju nuk vajtuat!`
• 33 Erdhi Gjon Pagëzuesi; as nuk hëngri bukë as nuk piu verë, e ju thoni: `Ka në trup djallin.`
• 34 Erdhi Biri i njeriut: Ky ha e pi, e ju thoni: `Ja, gopçi, pijaneci, miku i tagrambledhësve e i mëkatarëve!`
• 35 Por Urtisë i japin të drejtë bijtë e saj.Mëkatarja e falur
• 36 Një farise e grishi Jezusin për bukë. Ai hyri në shtëpinë e fariseut dhe u ul në tryezë.
• 37 Kur, ja, hyri menjëherë një grua që ishte mëkatare e njohur në qytet. Ajo, kur mori vesh se Jezusi gjendej në tryezë, në shtëpinë e fariseut, mori një enë alabastri me parfum,
• 38 zuri vend pas tij, te këmbët e tij dhe, duke qarë, filloi t`ia lajë këmbët me lot, t`ia fshijë me flokë, t`ia puthë e t`ia lyejë me parfum.
• 39 Kur e pa këtë gjë fariseu që e kishte thirrur, mendoi me vete: Po të ishte ky profet, do ta dinte se kush dhe çfarë gruaje është kjo që po e përket: se është mëkatare.
• 40 Jezusi mori fjalën dhe i tha:Simon, dua të të them diçka.Fol, Mësues!;iu përgjigj ai.
• 41 Një huadhënës;vazhdoi Jezusi;kishte dy borxhlinj. Njëri i kishte pesëqind e tjetri pesëdhjetë denarë.
• 42 Pasi nuk kishin me çka t`ia kthenin, ua fali të dyve. Cili prej tyre do ta dojë më fort?
• 43 Simoni iu përgjigj:Mendoj ai, të cilët i fali më shumë.Mirë pleqërove!;i tha Jezusi.
• 44 Dhe, si u soll kah gruaja, i tha Simonit:A po e sheh këtë grua? Hyra në shtëpinë tënde, ti nuk më dhe ujë për t`i larë këmbët. Kjo, përkundrazi, me lot m`i lau këmbët e me flokët e kresë m`i fshiu.
• 45 Ti nuk ma dhe puthjen e detyruar. Kjo, përkundrazi, që kur hyri, nuk pushon së puthuri këmbët e mia.
• 46 Ti nuk ma leve kokën me vaj. Kjo, përkundrazi, me parfum m`i leu këmbët e mia.
• 47 Këndej po të them: iu falën mëkatet e shumta, sepse tregoi dashuri të madhe. Ai, të cilit i falen më pak, më pak dashuri tregon.
• 48 Atëherë i tha gruas:Të janë falur mëkatet!
• 49 Ata që ishin në tryezë me të, filluan të mendonin me vete: Kush është ky që po fal edhe mëkatet?!
• 50 Por ai i tha gruas:Feja jote të shpëtoi. Shko në paqe!