Beselidhja e Re1 e Selanikasve: Veprimtaria e Palit në Selanik

• 1 Nga ana tjetër edhe ju vetë e dini mirë, o vëllezër, se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë,
• 2 por, përkundrazi edhe pse, siç e dini, qemë të salvuar e të poshtëruar në Filipe, prapë morëm guxim, me ndihmën e Hyjit tonë, ta predikojmë Ungjillin e Hyjit ndër ju sadoqë me luftë të madhe.
• 3 Vërtet, predikimi ynë nuk vjen nga gabimi, as nuk ka qëllime të papastra, as nuk mbështetet në dinakëri,
• 4 por, sikurse Hyji vendosi të na e besojë Ungjillin, ashtu ne edhe e predikojmë; jo, sikurse të donim t`u pëlqejmë njerëzve, por Hyjit që i shqyrton zemrat tona.
• 5 Sepse, siç e dini mirë, askurrë nuk përdorëm fjalë përkëdhelëse dhe;Hyjin e kemi dëshmitar;as dëshirë të fshehtë të lakmimit të pasurisë.
• 6 Nuk kërkuam as lavdi prej njerëzve;as prej jush as prej tjetërkujt;edhe pse mundëm ta vëmë në pah autoritetin tonë si apostuj të Krishtit.
• 7 Përkundrazi qemë ndër ju të butë, porsi nëna që ushqen e kujdeset për fëmijët e vet.
• 8 Këndej, prej dashurisë që kemi për ju, ishim të gatshëm t`ju shpallim jo vetëm Ungjillin e Hyjit, por t`ju jepnim edhe jetën tonë, kaq ju kemi pasur për zemër.
• 9 Dhe vërtet, vëllezër, patjetër do t`ju bien ndër mend mundimi dhe vuajtjet tona: kemi punuar natë e ditë që të mos i bëheshim ndokujt barrë dhe ju predikuam Ungjillin e Hyjit.
• 10 Dëshmitarë ju kemi ju dhe Hyjin se me ç`mënyrë të shenjtë, të drejtë dhe të patëmetë jemi sjellë kundrejt jush, besimtarëve.
• 11 Dhe, siç e dini, secilin prej jush;si babai fëmijët,
• 12 e kemi nxitur, i kemi dhënë zemër dhe e kemi përbetuar të jetojë në mënyrë të denjë për Hyjin që ju thërret në Mbretërinë e vet dhe në lumturi.
• 13 Prandaj edhe ne, prej anës sonë, pa pushim i falemi nderit Hyjit për ju që, kur e morët fjalën e Hyjit, të dëgjuar prej nesh e morët, jo porsi fjalë njerëzish, por pikërisht ashtu si në të vërtetë është;porsi fjalën e Hyjit;që vazhdimisht vepron në ju që besoni.
• 14 Në të vërtetë, o vëllezër, ju u përngjatë Kishave të Hyjit që janë në Jude në Krishtin Jezus, sepse edhe ju keni vuajtur prej bashkëvendasve tuaj atë që edhe ata e pësuan prej çifutëve.
• 15 Këta e vranë edhe Zotin Jezus dhe profetët. Na salvuan edhe ne. Ata nuk i pëlqejnë Hyjit. Janë armiq me të gjithë njerëzit
• 17 E ne, vëllezër, pasi u ndamë prej jush për pak kohë;larg me sy e jo me zemër;gjithnjë e më fort, prej dëshirës së madhe na mori malli të vijmë t`ju shohim.
• 18 Prandaj edhe deshëm të vijmë te ju -vetë, unë Pali, disa herë, por na pengoi satani.
• 19 Sepse, kush tjetër do të jetë shpresa jonë, gëzimi ynë, mburrja për kurorën tonë para Zotit tonë Jezus në Ditën e Ardhjes së tij;po qe se nuk do të jeni edhe ju?
• 20 Jo, po, ju jeni nderi dhe gëzimi ynë!