Beselidhja e Re2 e Timoteut: Karakteri i njerëzve të ditëve të fundit

• 1 Edhe këtë duhet ta dish: në ditët e fundit do të vijnë kohë të vështira.
• 2 Sepse njerëzit do të jenë egoistë, lakmues të hollash, krenarë, madhështorë, blasfemues, nuk do t`i dëgjojnë prindërit, të mosmirënjohës, ateistë,
• 3 të padhimbshëm, të papajtueshëm, shpifës, të panënshtrueshëm, të panjerëzishëm, të dhunshëm, që s`e duan të mirën,
• 4 tradhtarë, të ngutshëm, të verbuar prej krenarisë, të dhënë më fort pas ëndjes se sa pas Hyjit.
• 5 Ata do ta ruajnë dukjen e jashtme të përshpirtërisë, por kanë për ta mohuar fuqinë e saj. Edhe këtyre iku!
• 6 Prej këtyre janë ata që hyjnë nëpër shtëpi dhe i shtiejnë në leqet e veta gratë e ngarkuara me mëkate, të nxitura nga lloj-lloj prirjesh,
• 7 të cilat gjithmonë mësojnë e kurrë nuk mund ta arrijnë njohurinë e së vërtetës.
• 8 Sikurse edhe Janesi dhe Jambresi i kundërshtuan Moisiut, po kështu edhe këta i kundërshtojnë së vërtetës. Janë njerëz të prishur në tru e, në çështje të fesë, batalla.
• 9 Por nuk do të përparojnë më sepse marrëzia e tyre do të dalë në shesh siç u ngjau edhe atyre.Ti qëndro i palëkundshëm
• 10 Ti veç, më ke përcjellë për së afërmi në mësimin tim, në sjellje, në synime, në fe, në duresë, në dashuri, në qëndresë,
• 11 në salvime, në mundime, që më ndodhën në Antioki, në Ikon, në Listër. Se ç`salvime kam sprovuar! por prej të gjithave Zoti vetë më shpëtoi.
• 12 Veçse edhe të gjithë ata që duan të jetojnë me përshpirtëri në Krishtin Jezus, do të salvohen.
• 13 Përkundrazi, njerëzit e këqij dhe gënjyes do të përparojnë prej së keqes në më zi duke gënjyer të tjerët dhe duke u gënjyer edhe ata vetë.
• 14 Ti veç, qëndro në mësimin që ke marrë dhe në atë që t`u besua duke e ditur se prej kujt i mësove
• 15 dhe se që prejfëmijërisë e njeh Shkrimin e shenjtë, i cili është i aftë të japë dijen që çon në shëlbim me anë të fesë në Jezu Krishtin.
• 16 I tërë Shkrimi i shenjtë, hyjnisht i frymëzuar, është i dobishëm për të mësuar, për të bindur, për të rregullluar, për të edukuar në drejtësi,
• 17 që njeriu i Hyjit të jetë i përsosur, i përshtatur për të kryer çdo vepër të mirë.