Beselidhja e VjeterJozuehu: Hetuesit e Jozuehit në Jerik

• 1 Jozuehu, biri i Nunit, i dërgoi fshehtazi prej Setimit dy hetues dhe u tha: Shkoni dhe vëreni mirë tokën dhe qytetin Jerik. Këta shkuan e hynë në shtëpinë e një lavireje që quhej Rahabë dhe aty bujtën.
• 2 E lajmëruan mbretin e Jerikut e thanë: Ja, arritën mbrëmë disa njerëz prej bijve të Izraelit për të marrë hetime mbi vendin.
• 3 Atëherë mbreti i Jerikut dërgoi t`i thonë Rahabës: Qiti jashtë njerëzit që erdhën te ti dhe hynë në shtëpinë tënde; sepse janë spiunë dhe erdhën të marrin hetime mbi vendin.
• 4 Gruaja atëherë mori e i fshehu njerëzit. Atyre iu përgjigj: Është e vërtetë se erdhën tek unë, por unë nuk dija se nga ishin.
• 5 Kur në mug të natës po mbylleshin dyert e qytetit, njerëzit dolën e nuk di nga ia mbajtën. Ndiqni me nxitim se do t`i zini.
• 6 Por ajo i ngjiti njerëzit lart në tarracën e shtëpisë së vet, i mbuloi me kashtë liri që ishte aty.
• 7 Të dërguarit e mbretit u vunë t`i kërkonin udhës që shpie në shtratin e Jordanit. Kur dolën ndjekësit jashtë qytetit dera e qytetit u mbyll.Besa ndërmjet Rahabës e hetuesve
• 8 Ende pa i zënë gjumi hetuesit, kur ja, u ngjit gruaja tek ata dhe u tha:
• 9 E di se Zoti jua ka dorëzuar vendin, sepse frika juaj na ka hyrë të gjithë banorëve në eshtra dhe të gjithë banorët e këtij vendi i ka lëshuar zemra prej frikës suaj.
• 10 Sepse kemi dëgjuar që Zoti e ka tharë Detin e Kuq posa keni hyrë brenda, kur patët dalë prej Egjiptit. Dëgjuam edhe çfarë u bëtë dy mbretërve të amorrenjve që ishin përtej Jordanit: Sehonit e Ogut, të cilët i vratë.
• 11 Kur i dëgjuam të gjitha këto, u trembëm për së tepërmi, na lëshoi zemra dhe askush s`guxon as të marrë frymë para jush, sepse Zoti, Hyji juaj, është Hyj atje lart në qiell dhe këtu poshtë në tokë.
• 12 Tani, pra, m`u betoni për Zotin se edhe ju do të dëftoni dhimbje për shtëpinë e atit tim, siç u dëftova edhe vetë e mëshirshme me ju dhe ma jepni besën e fortë
• 13 se do të m`i lini gjallë babain, nënën, vëllezërit e motrat e të gjithë të tyret dhe se do të na e shpëtoni jetën prej vdekjes.
• 14 Ata iu përgjigjën: Peng le të jetë jeta jonë për ju, vetëm mos na tradhto. Kur të na e dorëzojë Zoti vendin, do të dëftojmë dhembje për ty e do ta mbajmë besën.
• 15 Ajo atëherë me anë të litarit i lëshoi për dritareje. Shtëpia e saj ishte ngjitur për muri dhe jetonte kapur për murin rrethues.
• 16 Ajo edhe u tha: Mësyni malet që të mos ndesheni në ndjekës, dhe atje fshihuni për tri ditë derisa ata të kthehen në qytet. Ju atëherë ndiqni rrugën tuaj.
• 17 Hetuesit i thanë: Ne do të jemi të lirë prej këtij përbetimi që kërkove ta bëjmë, nëse nuk do të plotësohet ky kusht:
• 18 nëse, kur të hyjmë ne në vend, shenjë do të jetë ky litar ngjyrë gjaku: lidhe në dritaren nëpër të cilën na lëshove dhe babë, nënë, vëllezër e mbarë farefisin tënd bashkoji në Shtëpinë tënde.
• 19 Kush të dalë jashtë derës sate, gjaku i tij le të bjerë mbi kokë të tij, ne do të jemi të pafajshëm, kurse gjaku i secilit që të jetë me ty në shtëpi, nëse i prek kush, le të bjerë mbi kokën tonë.
• 20 Por nëse ti do të zbulosh punën tonë, ne do të jemi të lirë nga kjo besë që kërkove prej nesh.
• 21 Ajo iu përgjigj: Na qoftë sikurse thatë! Atëherë i la të shkojnë dhe e vari litarin e kuq në dritare.Kthimi i hetuesve
• 22 Ata çanë e shkuan në malësi dhe qëndruan atje tri ditë, derisa të ktheheshin ata që u kishin vënë ndjekjen. Ata i kërkuan udhës gjithkund, por nuk i gjetën.
• 23 Këta të dy u kthyen: zbritën prej maleve dhe, si e kaluan Jordanin, arritën te Jozuehu, biri i Nunit, dhe i treguan gjithçka u kishte ndodhur.
• 24 Pastaj shtuan: Mbarë tokën na e lëshoi Zoti në dorë; mbarë banorët e atij vendi i ka pushtuar frika jonë.