Beselidhja e ReZbulesa: Shtatë gotat e hidhërimit të Hyjit

• 1 Atëherë dëgjova një zë të fortë që, nga tempulli, u thoshte shtatë engjëjve: >>Dilni e zbrazni mbi tokë shtatë gotat e hidhërimit të Hyjit!<<
• 2 Shkoi i pari dhe e zbrazi gotën e vet mbi tokë: një çiban i keq, i tmerrshëm u doli të gjthë njerëzve që kishin vulën e Egërsirës dhe që adhuronin truporen e saj.
• 3 Edhe engjëlli i dytë e zbrazi gotën e vet mbi det: deti u bë si gjaku i të vdekurit dhe çdo gjallesë në det cofi.
• 4 Edhe i treti engjëll e zbrazi gotën e vet në lumenj dhe në burimet e ujërave: edhe ato u bënë gjak.
• 5 Atëherë dëgjova engjëllin, mbikëqyrësin e ujërave, duke thënë: >>Je i drejtë Ti që je e Ti që ishe, o Shenjti vetë, pse me të drejtë vendose kështu,
• 6 sepse ata e patën derdhur gjakun e të drejtëve dhe të profetëve! Tani u jep të pijnë gjak! E kanë merituar!<<
• 7 Dhe dëgjova lterin duke thënë: >>Po, o Zot, Hyj i gjithëpushtetshëm, gjyqet e tua janë të drejta dhe të vërteta!<<
• 8 Edhe engjëlli i katërt e zbrazi gotën e vet mbi diell: diellit iu dha pushteti t`i djegë njerëzit me zjarr.
• 9 Njerëzit qenë përvëluar nga nxehtësia e madhe, shanin Emrin e Hyjit që ka pushtet mbi këto plagë; e nuk u kthyen për t`i dhënë Atij lavdi.
• 10 Edhe i pesti e zbrazi gotën e vet mbi fronin e Egërsirës: mbretërinë e saj e mbuluan errësirat, njerëzit prej vështirësish hanin gjuhën e vet,
• 11 e shanin Hyjin e qiellit për arsye të mundiveve që hiqnin, për shkak të çibanëve të vet; por nuk u kthyen nga veprat e veta.
• 12 Edhe engjëlli i gjashtë e zbrazi gotën e vet mbi Eufratin, lumin e madh: uji u shter për t`u hapur udhën mbretërve të Lindjes.
• 13 Atëherë pashë: nga goja e Dragoit, nga goja e Egërsirës dhe nga goja e Profetit të rrejshëm dilnin tre shpirta të ndytë - si bretkosa.
• 14 Këta, në të vërtetë, janë shpritra djajsh që bëjnë shenja të çuditshme.Shkuan të bashkojnë në luftë mbretërit e mbarë botës, për Ditën e madhe të Hyjit të gjithëpushtetshëm.
• 15 Ja, po vij si vjen vjedhësi! I lumi ai që rri zgjuar dhe i ruan petkat e veta që të mos ecë zhveshur dhe të mos i shihet trupi!
• 16 Dhe i bashkuan në një vend që hebraisht quhet >>Harmagedon<<.
• 17 Edhe i shtati engjëll e zbrazi gotën e vet në ajër. Atëherë nga tempulli, prej fronit, doli një zë i madh që thoshte: >>U krye<<.
• 18 E vetëtoi, e bubulloi, e ranë rrufe, e ra tërmet i madh, aq madh sa që një tërmet i tillë nuk qe që kur njeriu u duk përmbi tokë - kaq i madh qe ai tërmet!
• 19 Qyteti i madh plasi në tri pjesë e qytetet pagane u rrafshuan për dhe.Atëherë Hyjit i ra ndër mend për Babiloninë e madhe për t`i dhënë të pijë nga gota e verës së hidhërimit plot zemërim hyjnor.
• 20 U zhduk çdo ujdhesë, mal më kund s`u pa
• 21 e mbi njerëz nga qielli ra breshër i madh sa talenti! Njerëzit e shanin Hyjin për shkak të plagës së breshërit, sepse vërtet ishte një plagë e rëndë.