Beselidhja e VjeterGjyqtarët: Ngjarja me derën e Gazës

• 1 Pastaj Samsoni shkoi në Gazë. Aty pa një grua lavire dhe hyri tek ajo.
• 2 Gazasët i lajmëruan se Samsoni kishte hyrë në qytet. E rrethuan dhe i vunë pritën në derën e qytetit. Gjithë natën ndenjën qetë e prisnin që, pasi të zbardhte drita, ta vrisnin duke dalë prej qytetit.
• 3 Samsoni fjeti deri në mesnatë e atëherë u ngrit prej andej, e kapi derën e qytetit me gjithë shtatka e shula, i hodhi në krah dhe i çoi në majë të malit që është përballë Hebronit.Samsoni tradhtohet prej Dalilës
• 4 Pastaj Samsoni zuri mikeshë një grua që jetonte në luginën e Sorekut. Ajo quhej Dalilë.
• 5 Erdhën tek ajo krerët e filistenjëve e i thanë: Tradhtoje dhe nxirrja nëse ka gjithë atë fuqi, zbuloje si do të mund ta zotërojmë, ta lidhim e ta mposhtim. Nëse na e bën këtë, do të të japim secili nga një mijë e njëqind para argjendi.
• 6 Këndej edhe Dalila i tha Samsonit: Po të lutem, më trego ku të qëndron gjithë ajo fuqi dhe si do të mund të lidhesh e të zotërohesh?
• 7 Samsoni iu përgjigj: Po të më lidhnin me shtatë kordha harku të freskëta që nuk janë tharë ende, do të më mungonte fuqia e do të bëhesha si njerëzit e tjerë.
• 8 Atëherë princat e filistenjëve ia sollën shtatë litarët siç kishte thënë: Me ta e lidhi Samsonin,
• 9 kurse prita rrinte fshehur në dhomën e saj. Ajo e thirri: Samson, të sulmuan filistenjt! Por ai i këputi litarët, siç e këput kushdo fijen e perit të dredhur të lirit pasi ta ketë djegur zjarri. Dhe nuk mund e hetuan se ku qëndron fuqia e tij.
• 10 Por Dalila i tha: Ja, më gënjeve e nuk ma tregove të vërtetën. Së paku tani më trego me se duhet të lidhesh.
• 11 Ai iu përgjigj: Po qe se do të më lidhnin me litarë të rinj që nuk janë përdorur kurrë, do të bëhesha i ligësht dhe i ngjashëm me njerëzit e tjerë.
• 12 Dalila e lidhi përsëri me ta dhe e thirri: Samson, t`u sulën filistenjt!, e në dhomë i kishte bërë gati pritarët. Por ai i këputi litarët aq lehtë si të kishin qenë fije peri.
• 13 Dalila i tha përsëri: Deri kur do të më gënjesh e do të më rresh? Më trego me se duhet të lidhesh. Në qoftë se të shtatë bishtalecat e gërshetuar të kokës sime i kalon nëpër liq dhe i rreh me shpatë të tezgjahut, do të humb forcën e do të bëhem si njerëzit e tjerë.
• 14 Ajo e vuri të flejë, kaloi shtatë bishtalecat e gërshetuar të kresë së tij nëpër liq, i rrahu me shpatëz dhe i thirri: Samson të kapën filistenjt! Ai u zgjua, dhe i nxori shpatë, bërdilë e liq!
• 15 Atëherë Dalila i tha: Pse thua se më dashuron, kur zemra jote s`është me mua? Tri herë rresht më gënjeve e nuk deshe të më kallëzosh ku qëndron fuqia jote e madhe.
• 16 Pasi u mërzit dhe për shumë ditë rrinte duke e ngacmuar vazhdimisht dhe duke mos ia ndarë të keqen, ia këputi shpirtin dhe e molisi për vdekje.
• 17 Atëherë ia zbuloi krejtësisht zemrën e vet. I tha: Brisk rroje askurrë nuk ka kaluar mbi kokën time, sepse jam nazaru00e9;i shuguruar Hyjit që në kraharorin e nënës sime. Po të rruhej koka ime, do të largohej prej meje fuqia ime e do të bëhesha i ligësht si çdo njeri tjetër.
• 18 Kur pa Dalila se ia kishte hapur krejtësisht zemrën e tij, çoi t`i thërrisnin krerët e filistinëve e u tha: Ejani vetëm edhe kësaj here, se tani ma ka zbuluar krejt zemrën e vet. Ata erdhën e me vete i morën paratë, që ia kishin premtuar.
• 19 Ajo e vuri në gjumë mbi gjunjët e vet, thirri një berber dhe ia rroi shtatë bishtalecat e tij e zuri ta vërë në lojë: sepse forca u largua menjëherë prej tij.
• 20 Atëherë bërtiti: Samson, të kapën filistenjt! Kur i doli gjumi tha vetë me vete: Do t`ia dal si bëra më parë e do të çlirohem, sepse nuk e dinte që Zoti ishte larguar prej tij.
• 21 E kapën filistenjtë, ia nxorën sytë dhe e çuan në Gazë. E lidhën me dy palë hekura të bronzta dhe e mbyllën në burg. Aty sillte gurin e mullirit.Hakmarrja dhe vdekja e Samsonit
• 22 Ndërkaq flokët që ia kishin rruar, filluan t`i rriten.
• 23 Prijësit filistenj ishin mbledhur së bashku për t`i kushtuar fli të madhërueshme Dagonit, zotit të tyre, dhe për t`u gostitur. Thoshin:Zoti ynë na lëshoi në dorëarmikun tonë, Samsonin!
• 24 Po edhe populli, kur e pa, lëvdonte zotin e vet dhe i thoshte po ato fjalë:Zoti ynë na e dorëzoikundërshtarin tonëqë shkretoi tokën tonëdhe vrau shumë prej tanëve.
• 25 Tashti, pasi u bënë në qejf, kërkuan të sillej Samsoni e të bënte lojëra para tyre. E prunë prej burgut dhe ai po luante para tyre. E bënë të zërë vend ndërmjet dy shtyllave.
• 26 Ky i tha djaloshit që e merrte për dore: Më lër t`i prek shtyllat, në të cilat pushon shtëpia, të mbështetem e të pushoj pak.
• 27 E shtëpia ishte plot me trima e me gra; ishin aty të gjithë paria e filistenjve, po edhe nga pullazi rreth tri mijë vetë, burra e gra, e shikonin Samsonin tek po luante.
• 28 Samsoni iu lut Zotit e tha: O Zot, Hyj, të të bjerë ndër mend për mua! Ma kthe vetëm edhe kësaj here forcën e mëparshme, o Hyj, që t`u hakmerrem filistenjve njëherë për të dy sytë e mi!
• 29 I kapi dy shtyllat e mesme, mbi të cilat mbështetej shtëpia, njërës i vuri dorën e djathtë e tjetrës të majtën, e
• 30 tha: Le të mbarojë jeta ime me filistenj! Dhe i tundi për së forti shtyllat, shtëpia ra përmbi të gjithë prijësit e mbi mbarë popullin që ishte brenda. Duke vdekur vrau më shumë sesa kishte vrarë më parë sa ishte gjallë.
• 31 Atëherë zbritën vëllezërit e tij e mbarë farefisi, e morën trupin e tij dhe e varrosën ndërmjet Sarasë e Estaholit, në varrin e t`et, Manuehut.Për njëzet vjet qe gjyqtar i Izraelit.