Beselidhja e VjeterGjyqtarët: Smira e efraimëve

• 1 Burrat e fisit të Efraimit i thanë Gjedeonit: Çka pate me ne që nuk na thirre kur u nise në luftë kundër madianëve?, duke u grindur me të për t`u ngatërruar.
• 2 Gjedeoni u përgjigj: Po ç`bëra unë po ta krahasojmë me sa keni bërë ju? Pse a nuk është bubërrimi i efraimasve më i mirë sesa vjelja e Abiezerit?
• 3 Zoti i lëshoi në duar tuaja princat e Madianit, Orebin e Zebin. Po ç`kam mundur të bëj unë që të krahasohet me sa bëtë ju? Posa i tha këto fjalë, u qetësua zemra e tyre e fryrë që ngufaste kundër tij.C. Fushata e Gjedeonit në Transjordani dhe mbarimi i GjedeonitGjedeoni e ndjek armikun përtej Jordanit
• 4 Kur arriti Gjedeoni në Jordan, e kaloi atë me treqind luftëtarët që ishin me të, por nga lodhja mezi mundi t`i ndjekë të ikurit.
• 5 Atëherë u tha njerëzve të Sukotit: Jepuni njerëzve që janë me mua, ju lutem, bukë, se janë lodhur e këputur, e unë po ndjek Zebeun e Salmanën, mbretërit e Madianit.
• 6 Krerët e Sukotit iu përgjigjën: Pse mos i ke ndoshta të lidhur për litari në dorën tënde Zebeun e Salmanën që t`u japim bukë ushtarëve të tu?!
• 7 Atëherë ai u tha: Pra, kur të m`i lëshojë Zoti në duart e mia Zebeun e Salmanën, do t`jua shprish mishin tuaj me murriz e ferra të shkretëtirës!
• 8 Prej andej shkoi në Fanuel e u tha kështu edhe njerëzve të atij vendi. Por edhe ata iu përgjigjën siç i ishin përgjigjur ata të Sukotit.
• 9 Prandaj edhe atyre u tha: Këtë kullë do ta rrënoj kur të kthehem shëndoshë e mirë!.Shpartallimi i Zebeut e i Salmanës
• 10 Zebeu e Salmana ishin ndalur për të pushuar në Karkar me mbarë ushtrinë e tyre. Kishin rreth pesëmbëdhjetë mijë njerëz që u kishin mbetur prej të gjitha ushtrive të popujve të Lindjes. Ishin vrarë njëqind e njëzet mijë luftëtarë.
• 11 Gjedeoni u ngjit udhës së endacakëve në anën e lindjes të Nobesë e të Jegbasë dhe i sulmoi llogoret e armikut papritmas ndërsa ata e mbanin veten të sigurtë e s`prisnin kurrfarë rreziku.
• 12 Zebeu e Salmana u vunë në ikje. Gjedeoni iu vu në shpinë, i kapi dy mbretërit e Madianit, Zebeun e Salmanën, dhe ua shpartalloi mbarë ushtrinë.Hakmarrja e Gjedeonit
• 13 Ndërsa Gjedeoni, biri i Joasit, po kthehej prej luftës përpjetës së Haresit,
• 14 e kapi një djalosh prej njerëzve të Sukotit dhe ia kërkoi emrat e princave e të pleqve të Sukotit. Ai ia dha me shkrim emrat e shtatëdhjetë e shtatë vetëve.
• 15 Gjedeoni erdhi te sukotasit dhe u tha: Ja, pra, Zebeu e Salmana, për të cilët më keni vënë në lojë kur më thatë: `Pse, a mos i ke ndoshta të lidhur për litari në dorën tënde Zebeun e Salmanën, që t`u japim bukë ushtarëve të tu të lodhur?`.
• 16 I kapi krerët e Sukotit e mori edhe ferra e murriza të shkretëtirës dhe i shprishi me ta burrat e Sukotit.
• 17 Po ashtu rrënoi kullën e Fanuelit e i vrau qytetarët.
• 18 Atëherë u tha Zebeut e Salmanës: Si ishin njerëzit që i vratë në Tabor? Ata iu përgjigjën: Ishin të ngjashëm me ty: secili prej tyre si të ishte djalë mbreti.
• 19 U tha: Kanë qenë vëllezërit e mi: bijtë e nënës sime. Pasha Zotin e gjallë, po t`i kishit kursyer, tani nuk do t`ju vrisja!
• 20 Atëherë i tha të parëlindurit të vet, Jeterit: Çohu e preji!. Por ai nuk e nxori shpatën; trembej, sepse ende ishte fëmijë.
• 21 Zebeu e Salmana i thanë: Çohu ti e sulu mbi ne, sepse sipas moshës është edhe trimëria e njeriut. U ngrit Gjedeoni e i preu Zebeun e Salmanën dhe mori hënëzat që stolisnin qafat e deveve të tyre.Gjedeoni. Fundi i jetës së tij
• 22 Atëherë izraelitët i thanë Gjedeonit: Ji sundimtari ynë ti, djali yt e djali i djalit tënd, sepse na çlirove prej dorës së Madianit.
• 23 Ai iu përgjigj: Unë nuk do të jem sundimtari juaj, as nuk do të jetë sundimtari juaj im bir, por Zoti do të jetë sundimtar.
• 24 E vazhdoi: Prej jush kërkoj vetëm një gjë: të më japë secili nga një unazë prej presë së vet. Sepse ismaelitët e kishin zakon të mbanin unaza ari.
• 25 Ata iu përgjigjën: Po t`i japim me gjithë qejf! E shtrinë mbi tokë leshnikun dhe qitën mbi të secili nga një unazë prej presë së vet.
• 26 Pesha e unazave të kërkuara ishte një mijë e shtatëqind sikla ari, pa llogaritur hënëzat, vathët dhe veshjet e purpurta që i mbanin mbretërit e Madianit e pa numëruar vargjet e deveve.
• 27 Prej tyre Gjedeoni punoi një efod dhe e vendosi në qytetin e vet Efër. Mbarë Izraeli ra në lavirësi për shkak të tij dhe u bë shkak rrënimi për Gjedeonin dhe për mbarë shtëpinë e tij.
• 28 Kështu madianët qenë përulur para bijve të Izraelit, dhe më nuk mund të ngrinin zverkun e vendi ra në paqe për dyzet vjet gjatë jetës së Gjedeonit.
• 29 Kështu Jerobbaali, biri i Joasit, shkoi e jetoi në shtëpinë e vet.
• 30 Gjedeoni pati shtatëdhjetë djem, që dolën prej ijes së tij, sepse pati shumë gra.
• 31 Po edhe shemra e tij që jetonte në Sikem, i lindi një djalë, të cilit ai vetë ia ngjiti emrin Abimelek.
• 32 Gjedeoni, biri i Joasit, vdiq në pleqëri të thellë dhe qe varrosur në varrin e t`et, Joasit në Efrën e bijve të Abiezerit.Rënia e sërishme e izraelitëve në idhujtari
• 33 Pasi vdiq Gjedeoni, izraelitët filluan të lavirësojnë me Baalë dhe për hyj të tyre caktuan Baalberitin.
• 34 As nuk u ra ndër mend për Zotin, Hyjin e tyre, që i shpëtoi nga duart e të gjithë armiqve të tyre që kishin përreth.
• 35 Nuk u treguan as mirënjohës ndaj shtëpisë së Jerobbaalit Gjedeon për të gjitha të mirat që i kishte bërë Izraelit.