Beselidhja e Vjeter1 i Samuelit: Goliati e ngacmon ushtrinë izraelite

• 1 Filistenjtë i bashkuan togat e veta për luftë. U mblodhën në Soko të Judës dhe fushimin e ngulën ndërmjet Sokos e Azekës në Efesdomim.
• 2 Po edhe Sauli dhe trimat e Izraelit u mblodhën e erdhën në luginën e Terebintit dhe u vunë në rreshta për të luftuar kundër filistinëve.
• 3 Filistinët qëndronin në njërën anë të malit e izraelitët në anën tjetër të malit, ndërmjet kishin luginën.
• 4 Doli një dyluftues prej aradheve të filistenjve, me emrin Goliati prej Getit. Ishte i lartë gjashtë kute e një pëllëmbë.
• 5 Mbi kokë kishte përkrenaren e bronztë, vishej me pancir me luspa; vetëm panciri i peshonte pesë mijë sikla bronzi.
• 6 Ishte i mbathur me bronz deri në ijë e krahaqafë mbante një heshtëz bronzi.
• 7 Shtiza e heshtës së tij ishte si shul tezgjahu, kurse vetë hekuri i heshtës së tij peshonte gjashtëqind sikla hekuri. Përpara i shkonte shqytari i tij.
• 8 Qëndronte përballë togave të Izraelit e u thoshte: Pse keni ardhur e rreshtoheni për të luftuar? Pse, a nuk jam unë filisteas e ju shërbëtorët e Saulit? Zgjidhni ju një njeri prej jush dhe le të më dalë në dyluftim!
• 9 Nëse guxon të luftojë me mua dhe nëse më fiton, do të jemi skllevërit tuaj; e nëse do ta mund unë, ju do të jeni skllevërit tanë e do të na shërbeni.
• 10 Filisteu shtonte: Unë sot po i hedh mollën e dyluftimit aradhes së Izraelit: Nxirreni njeriun që do të hyjë në dyluftim me mua.
• 11 Kur Sauli e të gjithë izraelitët i dëgjuan fjalët e filisteut, u tmerruan dhe i kapi një frikë e madhe.Davidi arrin në fushim
• 12 Davidi ishte djali i një efratasi, për të cilin u fol më lart, nga Betlehemi i Judës, që quhej Isai. Ky kishte tetë djem. Në kohën e Saulit ky ishte burrë i vjetër e i shtyrë në moshë.
• 13 Tre djemtë e tij të mëdhenj kishin shkuar në luftë pas Saulit. Emrat e tre djemve të tij që kishin shkuar në luftë, ishin: Eliabi, djali i madh, i dyti Abinadabi e i treti Sama.
• 14 Davidi ishte më i vogli. Pasi tre vëllezërit e mëdhenj kishin shkuar pas Saulit
• 15 Davidi shkonte e kthehej prej shërbesës së Saulit për të ruajtur grigjën e t`et në Betlehem.
• 16 Filisteu dilte në mëngjes e në mbrëmje dhe paraqitej kështu për dyzet ditë.
• 17 Isai i tha Davidit, djalit të vet: Merr për vëllezërit e tu një ef grurë të pjekur dhe këto shtatë bukë e shko me vrap te vëllezërit e tu.
• 18 Këto dhjetë duar djathë çoja mijëtarit të tyre; shihi vëllezërit e tu a janë mirë dhe ma sill shenjën e tyre.
• 19 Sauli, vëllezërit e tij dhe të gjithë bijtë e Izraelit luftonin kundër filistenjve në luginën e Terebintit.
• 20 Kështu, pra, Davidi u ngrit në mëngjes, grigjën ia la në kujdes një bariu, mori ç`i kishte thënë Isai dhe shkoi. Arriti në llogor, kur ushtria po dilte në rresht beteje e po lëshonte kushtrimin e luftës.
• 21 Izraelët e filistenjtë i vendosën ushtritë në rresht lufte njëri kundër tjetrit.
• 22 Davidi i la gjërat që kishte me vete te rojtari i pajisjeve, vrapoi në vendin e rreshtimit për luftë dhe pyeti për shëndetin e vëllezërve.
• 23 Ndërsa ky ende po fliste me ta, doli ai dyluftuesi, që quhej Goliat, filisteu prej Getit, prej aradheve të filistenjve. Ai tha po ato fjalë. E dëgjoi Davidi.
• 24 E të gjithë izraelitët, kur e panë atë burrë, ikën prej tij, sepse e druanin për së tepërmi.
• 25 Një izraelas tha: A e patë atë njeri që doli? Del për ta ngacmuar Izraelin. Atij burrë që ta vrasë atë, mbreti do t`i japë pasuri të madhe e i jep edhe vajzën e vet për grua, kurse shtëpinë e atit të tij e liron nga tatimet në Izrael.
• 26 Atëherë Davidi i pyeti njerëzit që ishin me të: Çka do t`i jepet atij njeriu që do ta vrasë këtë filisteas dhe do t`i zbardhë faqen Izraelit? Po, e kush është ky filiste i parrethprerë, që i poshtëron aradhet e Hyjit të gjallë?
• 27 Populli i dha të njëjtën përgjigje. I thanë: Këto e këto do t`i jepen atij që ta vrasë.
• 28 Kur e dëgjoi i vëllai i tij i madhi, Eliabi, se po fliste me të tjerë, u hidhërua në Davidin e i tha: Pse erdhe dhe kujt ia le ato dy-tri kokë dele në mal? Unë e njoh madhështinë tënde dhe zemrën tënde të keqe! Zbrite për të parë luftën.
• 29 Davidi iu përgjigj: Ç`të keqe bëra? Pse a nuk bën as të flas?
• 30 U largua pak prej tij te një tjetër, e pyeti edhe atë të njëjtën gjë dhe populli iu përgjigj po me ato fjalë, si më parë.
• 31 Duke dëgjuar pyetjet që bënte Davidi, menduan t`ia tregonin Saulit.Davidi pranon të dalë në dyluftim
• 32 Kur e sollën te Sauli, i tha: Askënd të mos e lëshojë zemra për shkak të atij filisteu! Unë, shërbëtori yt, do të shkoj të luftoj me atë filiste!
• 33 Sauli i tha Davidit: Ti nuk je i zoti t`i qëndrosh përballë këtij filisteu as të luftosh kundër tij, sepse ti je ende fëmijë, kurse ky është luftëtar i stërvitur që prej rinisë së tij.
• 34 Por Davidi i tha Saulit: Shërbëtori yt ruante grigjën e të atit dhe ndërkohë vinte luani ose ariu e prej grigjës merrte dashin.
• 35 Unë i ndiqja, i rrahja dhe ua nxirrja nga goja. Ata suleshin mbi mua e unë i kapja për turinjsh, ua përdridhja arrçin e i mbytja.
• 36 Me të vërtetë shërbëtori yt mbyti luan e ari. Le të jetë pra, edhe ky filiste i parrethprerë si një ndër ta, pasi ka pasur guxim të poshtërojë aradhet e ushtrisë së Hyjit të gjallë.
• 37 Davidi shtoi: Zoti që më shpëtoi prej kthetrave të luanit e të ariut, ai do të më shpëtojë prej duarve të këtij filisteu. E Sauli i tha: Shko e Zoti qoftë me ty.
• 38 Sauli e veshi Davidin me petkat e veta, i vuri në kokë përkrenaren e bronztë dhe e ngjeshi me pancir.
• 39 I ngjeshur kështu Davidi me shpatën e tij përmbi petkat e tija, provoi të lëvizë nëse i armatosur kështu do të mund të ecte, sepse nuk ishte i mësuar. Prandaj Davidi i tha Saulit: Nuk mund të eci kështu, sepse nuk jam i stërvitur. Dhe i hoqi.
• 40 Atëherë mori kërrabën e vet në dorë, i zgjodhi pesë gurë të lehtë nga përroi, i hodhi në çantën e bariut, të cilën e përdorte si çantë gurësh, mori në dorë bahen dhe u nis drejt filisteut.Dyluftimi
• 41 Pash e më pash po afrohej edhe filisteu kundër Davidit dhe po i printe armëmbajtësi i tij.
• 42 Filisteu, kur e pa Davidin, e përbuzi. Vërtet ishte një djalosh kuqalosh e i bukur nga pamja.
• 43 Filisteu i tha Davidit: A mendon se jam unë qen që po vjen kundër meje me shkop?, dhe shau filisteu Davidin e zotat e tij,
• 44 dhe i tha Davidit: Eja tek unë e do t`ua jap mishin tënd shpendëve të ajrit e egërsirave të pyllit.
• 45 E Davidi i ktheu përgjigje filisteut: Ti po më sulmon me shpatë, me heshtë e me patërshanë, kurse unë sulem kundër teje në emër të Zotit të Ushtrive, Hyjit të aradheve të Izraelit, të cilët i ngacmove ti.
• 46 Ty sot Zoti të lëshoi në dorën time: do të të vras e do të ta këpus kokën tënde e do ta marr, kurse kufomën tënde dhe kufomat e taborreve të filistenjve do t`ua jap sot shpendëve të ajrit e egërsirave të pyllit, që ta dijë mbarë bota se ka Hyj në Izrael.
• 47 Le ta dijë mbarë kjo bashkësi se Zoti nuk shpëton as me shpatë as me heshtë: zotërues i luftës është ai! Ai do t`ju lëshojë në duar tona!
• 48 Kur u ngrit pra, filisteu e po ecte duke iu afruar Davidit, Davidi këmbështoi e, vrap, u sul në luftim kundër filisteut.
• 49 Futi dorën në çantë, nxori gurin dhe e gjuajti me bahe. E qëlloi filisteun në lule të ballit dhe pesha iu ngul në ballë. Ra filisteu me fytyrë përdhe!
• 50 E mundi Davidi filisteun me bahe e me një gur kokërrdhak: e goditi dhe e vrau filisteun! E, pasi nuk kishte shpatë në dorë, Davidi
• 51 vrapoi dhe kërceu mbi filisteun, kapi shpatën e tij, e nxori nga milli i saj, e vrau dhe ia shkurtoi kokën.Kur panë filistenjtë se e pat vigani i tyre, ua dhanë këmbëve.
• 52 Atëherë u çuan trimat e Izraelit e të Judës, lëshuan kushtrimin e luftës, i ndoqën filistenjtë derisa arritën në Get e përtej deri te dyert e Akaronit. U mbulua rruga me filistenj të vrarë prej Saraimit e në Get e deri në Akaron.
• 53 Bijtë e Izraelit u kthyen pasi i ndoqën filistenjtë dhe u ranë pre llogoreve të filistenjve.
• 54 Davidi mori kokën e filisteut dhe e çoi në Jerusalem. Armët e tija i vendosi në tendë.Davidi fitimtar paraqitet te Sauli
• 55 Kur e pa Sauli Davidin tek po dilte në dyluftim kundër filisteut, pyeti Abnerin, prijësin e ushtrisë: Abner, prej cilit fis rrjedh ky djalosh? Abneri iu përgjigj: Pasha jetën tënde, mbret, nuk e di.
• 56 Mbreti vazhdoi: Mos harro e pyet se djali i kujt është!
• 57 Kur u kthye Davidi pasi kishte vrarë filisteun, Abneri e mori dhe e paraqiti te Sauli ndërsa Davidi e kishte në dorë ende kokën e filisteut.
• 58 Sauli e pyeti: I biri i kujt je, o djalosh? Davidi iu përgjigj: Jam biri i shërbëtorit tënd, Isait të Betlehemit.