Po. Ne nuk duhet te refuzojme te lindim femije me partneret tane per shkak te mungeses se besimit te njerint nga ne. Eshte me te vertete nje situate konfuze, por ajo qe ne duhet te bejme per partneret tane eshte te lutemi dhe te studiojme (katekizem). Kisha pret qe ne dhe cdo prind te mireprese femijet dhe te beje gjithcka qe kemi ne dore per t'i rritur ata femije katolike.

Pse e permenda katekizmin, eshte qe te mund t'i pergjigjemi disa pyetjeve te jobesimtareve ne lidhje me martesen familjen por edhe pertej. Nese partneri eshte njeri i ndershem, ka ende shprese per te. Ne pervojen time, krenaria dhe genjeshtra jane ne thelb armiqte e besimit dhe kushdo qe eshte i perulur dhe i ndershem eshte me afer Zotit, se sa mendojme. Dhe nje arsye tjeter qe permenda katekizmin eshte se femijet tane do te sfidohen kur behet fjale per besimin, keshtu qe ne duhet te jemi gati te bejme me shume se mesimet bazike, duhet ta ndertojme veten te jeni te jashtezakonshem ne besim dhe ne shpirt. Ne thelb: te jemi te shenjte dhe Zoti do t'i mbaje femijet tone per vete.

Sa per partnerin, le ta ftojme e te ulemi me te here pas here dhe te diskutojme keto gjera. Le te lutemi per te dhe te jemi te durueshem.