Mendoj se kjo eshte nje pyetje retorike qe tingellon mjaft e zgjuar dhe logjike per te vene ne pikepyetje konceptin e plotfuqishmerise kur ke nje konceptim te mete dhe te paplote, ndoshta primitiv, te asaj qe cfare eshte Zoti; ndoshta ende i mberthyer ne nocionin e vjeter te nje Zoti qe ne thelb eshte nje njeri i padukshem i gjithefuqishem dhe i gjithedijshem.

Por, sipas perspektives te krishtere trinitare, Zoti eshte ne fakt nje substance, nje natyre e pakrijuar, inteligjente, e pakufishme dhe transcendentale qe perfshin te gjithe hyjnine ne Veten e Tij, ne menyre qe, duke mos qene i kufizuar fizikisht e as shpirterisht, atehere gjithcka qe eshte "e perendishme" eshte pjese perberese e Zotit dhe nuk do te jete thelbesisht e ndare nga Ai kudo dhe sido qe te paraqitet. Zoti eshte ajo substance transcendentale dhe hyjnore qe pershkon gjithcka qe ka cilesine e te qenit vertet hyjnore, keshtu qe ata qe besojne ne Trinitet nuk e kane te veshtire te kuptojne dhe te pranojne se Zoti mund te jete 3 persona dhe megjithate nje, i shendetshem dhe plotesisht unik. Zoti nuk duhet pare si nje person material, kufijte dhe individualiteti i te cilit mund te percaktohen logjikisht, duke qene plotesisht i pavarur dhe i kufizuar ne nje hapesire dhe terren te caktuar.

Prandaj, nese Zoti krijon nje Zot tjeter, nese ky i fundit eshte me te vertete nje Zot, atehere Ai eshte Zoti, thjesht nje manifestim, shprehje ose perseritje e vecante e te njejtit Zot, sepse, duke qene hyjnor, supozohet se Ai i perket te njejtit. Natyra e pafundme, e pakufishme, metafizike dhe e pandashme e forces/energjise/inteligjences hyjnore (quaje si te duash) - ky eshte vete kuptimi i Zotit. Zoti, duke qene i pakrijuar, i pafund dhe i perhapur, kjo do te thote se, nese nje Zot eshte krijuar nga Zoti, ai eshte akoma Zoti njesoj, pra vete Zoti - i njejti, sepse qenia e re do te duhet te kete te njejten natyre dhe qenie te "Krijuesit te Zotit" ne menyre qe te jete me te vertete nje Zot, domethene, Ai do te marre pjese ne te njejtin thelb dhe ai thelb nuk mund te copetohet ne pjese qe nuk mbeten plotesisht te lidhura me njera-tjetren, te pakufizuara nga asnje kufizim. Kjo esence thjesht eshte, dhe kjo eshte e gjitha, pavaresisht se si paraqitet.