Ne shoqerine tone moderne, fraza "vetem Zoti me gjykon" [only God can judge me] eshte bere nje refren popullor, i perdorur shpesh per te treguar pernalitet interesant ne rrjetet sociale, por ne thelb per te shmangur kritikat ose pergjegjesine morale. Por cfare do te thote kjo nga kendveshtrimi katolik? A mundemi ne, si te krishtere, te gjykojme keqberjen apo eshte vetem prone e Perendise?

Kuptimi i gjykimit ne traditen katolike

Para se gjithash, eshte thelbesore te pranohet se Perendia eshte me te vertete gjykatesi perfundimtar i te gjitheve. Ai zoteron njohuri dhe kuptim te persosur te zemrave dhe qellimeve tona, gje qe i jep Atij autoritetin per te na gjykuar me drejtesi dhe drejtesi. Megjithate, kjo nuk na cliron nga pergjegjesia jone per te dalluar te drejten nga e gabuara brenda komuniteteve dhe jetes sone.

Tek Mateu 7:1-5, Jezusi na paralajmeron kunder gjykimit hipokrit: "Mos gjykoni, perndryshe edhe ju do te gjykoheni". Ky pasazh thekson rendesine e vete-reflektimit dhe perulesise perpara se te vere ne dukje te metat e te tjereve. Ajo na fton qe se pari te shqyrtojme jeten tone, duke u siguruar qe t'u qasemi te tjereve me nje fryme dashurie dhe mirekuptimi.

Roli i dallimit

Gjykimi ne kontekstin e mesimit katolik nuk ka te beje me denimin, por me teper me dallimin. Ne jemi thirrur te mbeshtesim te vertetat morale dhe te inkurajojme njeri-tjetrin qe te jetojme sipas mesimeve te Krishtit. Katekizmi i Kishes Katolike thekson se "duhet nje zemer e mire dhe e paster" per te bere gjykime morale (CCC 2470). Kjo do te thote se gjykimet tona duhet te jene te rrenjosura ne dashuri, te udhehequr nga Fryma e Shenjte dhe te synojne nxitjen e pendimit dhe pajtimit.

Pergjegjesia e Komunitetit

Per me teper, Kisha meson se ne kemi nje pergjegjesi te perbashket per te mbeshtetur njeri-tjetrin ne udhetimet tona te besimit. Tek Galatasve 6:1, Shen Pali shkruan: "Vellezer dhe motra, nese dikush kapet ne nje mekat, ju qe jetoni sipas Frymes, duhet ta rivendosni ate person me butesi." Ky pasazh nenvizon rendesine e trajtimit te keqberjes me kujdes dhe dhembshuri, duke nxitur nje mjedis ku individet ndihen te sigurt per te pranuar gabimet e tyre dhe per te kerkuar falje.

Rendesia e Perulesise

Ndersa jemi thirrur per te gjykuar veprimet bazuar ne mesimet morale, eshte thelbesore t'i qasemi kesaj pergjegjesie me perulesi. Askush prej nesh nuk eshte pa mekat dhe njohja e te metave tona mund te nxise nje fryme ndjeshmerie. Duhet te kujtojme se qellimi yne nuk eshte te lartesojme veten, por t'i udheheqim te tjeret drejt Krishtit dhe shpreses se shelbimit.

Konkluzioni

Si perfundim, nga kendveshtrimi katolik, ne me te vertete mund te dallojme dhe gjykojme keqberjen, por duhet ta bejme kete me perulesi, dashuri dhe kuptueshmeri per papersosmerite tona. Thirrja per pergjegjshmeri duhet te shoqerohet gjithmone me dhembshurine, duke i ftuar te tjeret te rriten ne besimin e tyre ne vend qe t'i largojne ata. Ndersa lundrojme ne keto peizazhe komplekse morale, le te kujtojme se ne fund te fundit, eshte Zoti ai qe gjykon dhe roli yne eshte te pasqyrojme dashurine dhe meshiren e Tij ne gjykimet tona.