Kjo eshte nje pyetje qe per shume kohe i ka intriguar teologet dhe studiuesit. Ne te kater Ungjijte, konkretisht te Mateu 24:36 dhe Marku 13:32, Jezusi thote: "Por per ate dite apo ore askush nuk e di, as engjejt ne qiell, as Biri, por e di vetem Ati". Kjo deklarate paraqet nje paradoks te dukshem: si mundet Jezusi te jete plotesisht Zot, duke zoteruar te gjithe njohurine hyjnore, por te mos e dije kohen e kthimit te Tij?

Si te krishtere, katolik dhe ne pergjithesi, e shpjegojme kete ceshtje duke iu referuar doktrines se bashkimit hipostatik, ku mesohet se Jezusi ka dy natyra — Ai eshte edhe plotesisht Zot, dhe edhe plotesisht njeri. Ne natyren e Tij njerezore, Ai e kufizoi vullnetarisht veten dhe disa nga atributet e Tij hyjnore, te tilla si gjithedijshmeria, per ta perjetuar jeten me te vertete si njeri. Ky koncept i vetekufizimit njihet me termin kenosis, nga fjala greke te Filipianeve 2:7, qe thote se Jezusi "e zbrazi veten" duke marre formen njerezore.

Teologet e interpretojne deklaraten e Jezusit per mosnjohjen e dates se kthimit te Tij si pasqyrim te kesaj kenosis. Ne rolin e Tij si Biri i misheruar, Ai iu nenshtrua Atit dhe kufizoi privilegjet e Tij hyjnore per te permbushur misionin e Tij tokesor. Prandaj, ndersa Ai ishte ende plotesisht hyjnor pergjate misionit te tij, kufizimet e Tij te vete-imponuara e lejuan Ate te funksiononte brenda kufizimeve te pervojes njerezore, duke perfshire ketu edhe dijen, njesoj si dhimbjen ne kryq. Kjo pikepamje mbeshtet se, ndersa Jezusi ne natyren e Tij hyjnore i di te gjitha gjerat, Ai zgjodhi, ne rolin e Tij njerezor, ta lere menjane kete njohuri perkohesisht.

Per shume te krishtere, kjo pasqyron gjithashtu perulesine dhe bindjen e Jezusit, duke theksuar se edhe pse Ai eshte Perendi, Ai vullnetarisht iu nenshtrua vullnetit te Atit si nje shembull besimi dhe bindjeje - shembull qe duhet ta ndjekim edhe ne pavaresisht ne cfare statusi ndihemi se jemi.