Ne nje bote ku televizioni i realitetit shpesh mjegullon kufijte midis standardeve argetuese dhe morale, nje ngjarje shqetesuese u shpalos kohet e fundit. Ne "Per`puthen", nje reality show takimesh, nje pjesemarres pretendoi se kishte bere seks me nje murgeshe katolike, nje njoftim qe u prit me duartrokitje dhe miratim nga publiku. Madje ata qe qendrojne ne kolltuk aty, si opinioniste, e trajtuan ceshtjen si dicka krejt normale madje arritje qe thyen nje tabu. Por ky moment, sado trondites, kerkon nje reflektim me te thelle mbi vlerat qe promovon dhe se si nje sjellje e tille nuk perfaqeson ne asnje menyre Kishen Katolike.

Kisha Katolike ka mbeshtetur prej kohesh dinjitetin e seksualitetit njerezor, duke theksuar se ai duhet te shprehet brenda lidhjeve te shenjta te marteses dhe me respekt te thelle per njeriun. Betimet e marra nga murgeshat katolike, duke perfshire zotimin e deliresise, jane akte te perkushtimit te thelle ndaj Perendise, qe synojne te pasqyrojne nje jete shenjterie, sakrifice, dhe sherbimi. Cdo shkelje e ketyre zotimeve, nese eshte e vertete, nuk eshte nje perfaqesim i mesimeve te Kishes, por nje deshtim personal i nje individi, i cili, si te gjithe njerezit, eshte i prirur per mekat dhe gabime.

Duartrokitjet dhe admirimi i dhene per pretendimin mburravec te djalit, sigurisht qe nuk flasin per vlerat e respektit, perulesise, ose vete-reflektimit. Ne vend te kesaj, ajo sjellje pasqyron nje shoqeri gjithnje e me te shkeputur nga te vertetat me te thella morale, nje shoqeri qe lavderon sensacionalizmin mbi integritetin. Djali, duke bere kete pretendim, jo ??vetem qe nuk ka respektuar vajzen e perfshire – pavaresisht nese ajo eshte vertet murgeshe apo jo – por gjithashtu ka turperuar veten duke perdorur jeten dhe thirrjen e nje personi tjeter si nje platforme per momentin e tij te shkurter te fames.

Por ne vend qe te festojme histori te tilla, ne duhet te kujtohemi per rendesine me te thelle te zotimeve dhe angazhimit; ato nuk thyhen lehte per hir te skandalit apo argetimit. Nese do te perfshihej nje murgeshe, veprimet e saj do te perfaqesonin nje lufte ose deshtim personal, jo nje deshtim te mesimeve te Kishes. Do te ishte nje mundesi per pajtim, jo ??per poshterim publik - qofte edhe me duartrokitje.

Eshte e rendesishme te theksohet se Kisha Katolike nuk qendron prapa veprimeve te gabuara te individeve, qofshin ata klerike, fetare apo laike. Kisha, ndersa mbron per shenjterine, pranon se te gjithe njerezit jane te gabueshem dhe kane nevoje per hirin e Zotit. Cdo deshtim moral eshte nje pasqyrim i dobesise individuale, jo i Kishes ne teresi. Kjo ngjarje ne "Per`puthen" nuk duhet pare si reflektim i katolicizmit apo i grave qe ia kushtojne jeten Kishes. Duhet pranojme se duartrokitjet publike nuk jane gjithmone nje mase e vleres morale dhe se mburrja per keqberje, vecanerisht ne nje kontekst kaq te shenjte, sherben vetem per te turperuar folesin. Kisha mbetet e perkushtuar per te mbajtur dinjitetin e te gjithe njerezve, perfshire ata qe bejne gabime, duke u ofruar atyre jo duartrokitje per mekatin, por mundesine per pendim dhe hir.