Ne kohen tone te mbushur me zhvillime teknologjike marramendese, nje ide gjithnje e me shume po del ne pah: transhumanizmi. Kjo ideologji, e perkrahur nga figura si Elon Musk, Yuval Harari dhe perkrahes te inteligjences artificiale radikale, synon tejkalimin e kufijve njerezore – vdekshmerine, dobesine, madje edhe vete trupin – permes teknologjise. Por pyetja thelbesore per ne si besimtare eshte kjo: A eshte transhumanizmi ne perputhje me vullnetin e Zotit?

Pergjigjja eshte e qarte: jo. Transhumanizmi eshte nje shkelje e rendit hyjnor, nje luzion modern i kopshtit te Edenit, ku njeriu, serish, tundon te behet si Zoti.

Krijesa qe refuzon te jete krijese

Zoti e krijoi njeriun "ne shembelltyren e Tij" (Zanafilla 1:27). Kjo nuk do te thote se ne jemi perendi, por qe kemi nje dinjitet te dhene prej Tij: jemi trup dhe shpirt, te bashkuar ne menyre te pandashme. Transhumanizmi, ne thelb, e sheh trupin si nje defekt biologjik, nje kufizim qe duhet kapercyer. Shpesh ndjekesit e tij flasin per "ngarkimin e ndergjegjes ne kompjuter" apo "jeten e perjetshme permes teknologjise". Kjo eshte herezi ne kuptimin me te plote te fjales: nje refuzim i rendit te krijimit, nje deshire per ta zevendesuar Perendine me makinen.

Trupi si dhurate, jo si gabim

Shen Pali thote: "Trupi juaj eshte tempull i Shpirtit Shenjt" (1 Korintasve 6:19). Ne te kundert, transhumanizmi e trajton trupin si nje material te papersosur qe duhet permiresuar me implante, cipa, permiresime gjenetike apo lidhje me inteligjencen artificiale. Por ne nuk jemi makineri per t'u rregulluar. Ne jemi **persona** – te krijuar me qellim dhe dashuri nga Zoti.

Jete e perjetshme pa Zotin?

Nje nder premtimet e transhumanizmit eshte "jeta e perjetshme teknologjike". Por jeta e perjetshme pa Zotin nuk eshte parajse – eshte ferr. Jezusi nuk erdhi qe ne te jetojme pafund ne trupin e kesaj bote, por qe te kemi jeten e amshuar ne lavdine e Atit. cdo perpjekje per ta kapur perjetesine pa shelbim, pa hir, eshte nje kopje e zbehte dhe e rrezikshme e se Vertetes.

Transhumanizmi si idhujtari moderne

Ne zemer, transhumanizmi eshte nje forme idhujtarie. Njeriu vendos teknologjine ne vend te Zotit. Ai beson se do te shpetoje veten permes dijeve te tij, permes inteligjences se vet, duke shpikur nje "shelbim" pa Krishtin. Kjo eshte perseritja e mekatit te lashte: "Do te jeni si Zoti, duke njohur te miren dhe te keqen" (Zanafilla 3:5).

Kunder humanizmit te vertete

Transhumanizmi pretendon se po e permireson njeriun, por ne te vertete e cnjerezon ate. Ai shkeput njeriun nga rrenjet e tij shpirterore, nga marredhenia me Krijuesin. Ai nuk e respekton dobesine si pjese e natyres sone te rene, qe ka nevoje per shpetim. Perkundrazi, na mashtron se do te behemi "te perkryer" pa Zotin. Kjo eshte nje **utopi djallezore**, jo perparim i vertete.

Zgjidhja nuk eshte permiresimi teknik, por shenjterimi

Ne nuk jemi thirrur te jemi me te forte, me te shpejte, me "te permiresuar" – por "me te shenjte". Qellimi i jetes njerezore nuk eshte kapercimi i kufijve fizike, por bashkimi me Perendine permes Krishtit. Kisha nuk eshte kunder teknologjise, por kunder perdorimit te saj qe mohon natyren dhe vullnetin e Zotit.

Ne fund, sic thote Zoti nepermjet profetit Isaia:

"Sepse mendimet tuaja nuk jane mendimet e mia, dhe udhet tuaja nuk jane udhet e mia." (Isaia 55:8)

Le te mbetemi njerez, sic na krijoi Zoti, dhe te mos biem ne tundimin e ri te kopshtit te Edenit, ku gjarpri teknologjik na fton te behemi hyjni pa Krijuesin tone.